Franz von Hipper
Z Wikipedii
Franz Ritter von Hipper (ur. 13 września 1863, zm. 25 maja 1932) – niemiecki admirał.
Urodzony w Weilheim, w Bawarii. Franz Hipper dołączył do Cesarskiej Marynarki Wojennej w 1881 jako 18 letni kadet, służąc na fregatach SMS Niobe i SMS Leipzig. Od 1884 do 1903 dowodził niemieckimi kutrami torpedowy dopóki nie otrzymał dowództwa nad krążownikiem opancerzonym SMS Friedrich Karl. W październiku 1913 został wyznaczony na stanowisko dowodzącego Morskich Sił Zwiadowczych.
Po rozpoczęciu się I wojny światowej, w 1914 Hipper dowodził swoimi krążownikami podczas sporadycznych rajdów przeciwko angielskim miastom przybrzeżnym, w szczególności w grudniu 1914 atakując Scarborough. Dowodził niemieckimi krążownikami liniowymi podczas bitwy o Dogger Bank w styczniu 1915 roku, oraz podczas Bitwy Jutlandzkiej – 31 maja – 1 czerwca 1916.
Na koniec wyrządził spore obrażenia Royal Navy, zatapiając 3 angielskie okręty liniowe, co dało mu wielką sławę, zarówno w Niemczech jak i w Anglii. W istocie, z 4 admirałów zaangażowanych w bitwę jutlandzką (John Jellicoe, David Beatty, Reinhard Scheer i Hipper), jako jedyny został uznany za osobę która działała tam bezbłędnie. Niedługo potem król Ludwik III Bawarczyk nadał mu tytuł rycerski. W sierpniu 1918 Hipper został awansowany do rangi admirała i uzyskał stanowisko głównodowdzącego floty pełnomorskiej.
Kiedy rozpoczęły się bunty w stoczni kilońskiej (4 listopada 1918) apelował do żeglarzy, ale okazało się to bezowocne. Podczas ostatnich dni swojej aktywnej służby zorganizował transport floty do Scapa Flow. Odszedł ze służby 30 listopada 1918, i spędził resztę swego życia w Othmarschen niedaleko Hamburga. Jego urna została odesłana do rodzinnego miasta. Podczas II wojny światowej niemiecki ciężki krążownik został ochrzczony jego imieniem – Admiral Hipper.
