Fryderyk II Bitny

Z Wikipedii

Fryderyk II Bitny (ur. 15 czerwca 1211 r. w Wiener Neustadt, zm. 15 czerwca 1246 r. w bitwie nad rzeką Litawą) - książę Austrii i Styrii w latach 1230-1246.

Fryderyk był synem księcia Austrii - Leopolda VI oraz księżniczki bizantyjskiej - Teodory Angeliny.

Fryderyk prowadził ciągłe walki ze swoimi sąsiadami Węgrami, Bawarią i Czechami. Najpoważniejszy był konflikt z cesarzem Fryderykiem II, który w 1236 r. skazał go na banicję. Wówczas Wiedeń na kilka lat stał się wolnym miastem Rzeszy. W 1239 r. wrogowie pogodzili się i Fryderyk Bitny został ważnym sojusznikiem cesarza. Rozpoczął z nim rozmowy w sprawie nadania Austrii wraz ze Styrią rangi królestwa. Cesarz zażądał w zamian małżeństwa z bratanicą Fryderyka Bitnego Gertrudą, która jednak nie wyraziła zgody na ślub z dużo starszym władcą Niemiec. Fryderyk Bitny poległ w bitwa nad Litawą z wojskami króla węgierskiego Beli IV.

Fryderyk był dwukrotnie żonaty. Jego pierwszą żoną była Zofia Laskaris, drugą od 1229 r. Agnieszka Andechs, która wniosła mu Krainę, Marchię Wendyjską i dobra nad Innem. W 1232 r. Fryderyk przyjął tytuł Dominus Carniolae (Pan Karyntii). Małżeństwo okazało się bezdzietne i w 1243 r. nastąpił rozwód. Były mąż zachował tylko dobra nad Innem.

Fryderyk II Bitny był ostatnim męskim przedstawicielem Babenbergów. Po jego śmierci rozpoczęła się walka o spadek po wygasłej dynastii. Ważną rolę odgrywały w niej siostra Fryderyka Małgorzata i bratanica Gertruda.