Furosemid

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dodania infoboksu. Jeśli możesz, zrób to korzystając z szablonu {{Związek chemiczny infobox}}.
Instrukcja użycia szablonu znajduje się na jego stronie dokumentacji. Zobacz też listę artykułów z szablonem.

Struktura chemiczna Furosemidu

Furosemid (ATC: C 03 CA 01) – lek moczopędny i przeciwnadciśnieniowy należący do grupy diuretyków pętlowych.

[edytuj] Mechanizm działania

Mechanizm działania furosemidu polega na hamowaniu zwrotnego wchłaniania jonów chlorkowych w nefronie, w części wstępującej pętli Henlego. Powoduje to zahamowanie zwrotnego wchłaniania jonu sodowego, który zostaje wydalony, pociągając za sobą wodę. Oprócz wzrost wydalania jonów sodu, powoduje także zwiększenie wydalania potasu, magnezu, wapnia. Hamuje natomiast wydalanie kwasu moczowego.

[edytuj] Wskazania

Furosemid stosuje się w leczeniu ostrej niewydolności lewokomorowej i spowodowanemu przez nią, obrzęku płuc, a także zaostrzeniach przewlekłej niewydolności serca.

Wykorzystuje się działanie moczopędne w przebiegu leczenia:

zespołu nerczycowego,
marskości wątroby,
ostrej i przewlekłej niewydolności nerek, z wyraźnie obniżonym GFR - w sytuacji, gdy leki tiazydowe przestają być skuteczne,
opornego na leczenie tiazydami nadciśnienia tętniczego,
ciężkiej niewydolności krążenia,
zatruć - podczas forsowania zwiększonej diurezy,
hiperkalcemii.

Stosowany również w próbach zapobiegania obrzęku mózgu.

[edytuj] Działania niepożądane

Daje typowe dla diuretyków pętlowych zaburzenia elektrolitowe: niedobory potasu, sodu i chloru, również magnezu i wapnia. Nadmierne dawki mogą doprowadzić do odwodnienia. Zastosowany bez wyraźnych wskazań może powodować niedociśnienie ortostatyczne, a nawet zapaść. Może dawać przejściowe zaburzenia słuchu (ryzyko zmniejsza się przy stosowaniu leku w powolnym wlewie dożylnym).

[edytuj] Interakcje

Jego ototoksyczność wzrasta przy stosowaniu innych ototoksycznych leków: aminoglikozydów i dużych dawek kwasu acetylosalicylowego. Może też nasilać nefrotoksyczność cefalosporyn.

Nie należy stosować łącznie furosemidu i soli litu, ponieważ furosemid może prowadzić do toksycznego wzrostu stężenia litu we krwi.