Tiazydy

Z Wikipedii

Tiazydy - grupa leków moczopędnych o budowie sulfonamidowej będących pochodnymi lub analogami benzotiodazyny.

Spis treści 1 Historia 2 Mechanizm działania 3 Efektywność 4 Leki należące do grupy 5 Podstawowe wskazania 6 Przeciwwskazania 7 Działania niepożądane 8 Możliwe interakcje 9 Bibliografia

[edytuj] Historia

Tiazydy odkryto podczas poszukiwań inhibitorów anhydrazy węglanowej silniejszych od acetazolamidu.

[edytuj] Mechanizm działania

Tiazydy powodują hamowanie działania białkowego kotransportera sodowo-chlorkowego w cewce dalszej nefronu, co zmniejsza przechodzenie sodu i chloru ze światła cewki do komórek jej nabłonka. Następstwem jest zwiększone wydalanie sodu i wtórnie zgromadzonej w ustroju wody. Nasileniu ulega ponadto wydalanie potasu i magnezu oraz zatrzymanie wapnia.

[edytuj] Efektywność

Maksymalna efektywność oceniana jest na 15%, co oznacza, że o tyle zwiększa się wskutek działania leków z tej grupy wydalanie przesączonego w kłębuszkach nerkowych sodu.

[edytuj] Leki należące do grupy

• hydrochlorotiazyd
• chlortalidon
• indapamid
• klopamid
• ksypamid

[edytuj] Podstawowe wskazania

• niewydolność serca
• nadciśnienie tętnicze
• marskość wątroby przebiegająca z wodobrzuszem i obrzękami
• niewydolność nerek przy GFR>30ml/min/1,73m²
• zespół napięcia przedmiesiączkowego

[edytuj] Przeciwwskazania

• ciężka niewydolność nerek (GFR<30ml/min/1,73m²)
• ciężka niewydolność wątroby
• ciężkie zaburzenia elektrolitowe
  • hipokaliemia
  • hiponatremia
  • hiperkalcemia
• uczulenie na sulfonamidy
• zatrucie glikozydami nasercowymi
• ciąża i okres karmienia piersią

[edytuj] Działania niepożądane

• zaburzenia elektrolitowe
  • hiponatremia
  • hipokaliemia
  • hipomagnezemia
  • hiperkalcemia
• odwodnienie i przednerkowa ostra niewydolność nerek
• spadek ciśnienia tętniczego
• wzrost ryzyka zakrzepowo-zatorowego
• hiperglikemia
• hipertrójglicerydemia
• wzrost cholesterolu LDL
• hiperurykemia i dna moczanowa
• dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego
• zaburzenia w obrazie krwi (rzadko)
  • niedokrwistość
  • leukopenia
  • małopłytkowość
• odczyny uczuleniowe (rzadko)
• ostre zapalenie trzustki (rzadko)

[edytuj] Możliwe interakcje

Ze względu na spadek stężenia potasu w surowicy istnieje ryzyko interakcji z glikozydami nasercowymi. Należy też pamiętać, że jednoczesne podawanie z tiazydami diuretyków pętlowych czy glikokortykosteroidów nasila hipokaliemię.

[edytuj] Bibliografia

• Wojciech Kostowski (red.), Farmakologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2001, ISBN 83-200-2504-4
• Gerd Herold (red.), Medycyna wewnętrzna. Repetytorium dla studentów medycyny i lekarzy, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa, 2005, ISBN 83-200-3380-2