Gęś mała

Z Wikipedii

Gęś mała
Systematyka
Domena	eukarioty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Nadrząd	neognatyczne
Rząd	blaszkodziobe
Rodzina	kaczkowate
Podrodzina	gęsi
Plemię	gęśce
Gatunek	gęś mała
Nazwa systematyczna
Anser erythropus
(Linnaeus, 1758)
Status ochronny
Kategoria zagrożenia (CzKGZ) EX EW CR EN VU NT LC Kategoria: narażony
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons

Gęś mała (Anser erythropus) - duży, wędrowny ptak wodny z rodziny kaczkowatych, zamieszkujący północną Eurazję od Półwyspu Skandynawskiego po rzekę Anadyr. Przeloty w kwietniu - maju i wrześniu - listopadzie. Zimuje na Bałkanach, wybrzeżach Morza Czarnego i w Azji Środkowej.

Cechy gatunku 

Podobna do gęsi białoczelnej, ale mniejsza. Upierzenie szare z poprzecznymi prążkami na grzbiecie i czarnymi pręgami na brzuchu. Podogonie i ogon biały. Biała plama u nasady dzioba zachodzi na czoło. Nogi i dziób pomarańczowe. U osobników młodocianych brakuje białej barwy na głowie i ciemnych pasów na spodzie ciała.

Wymiary średnie 

dł. ciała ok. 60 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 110 cm
waga ok. 1,6 - 2,5 kg

Biotop 

Tundra i lasotundra, preferuje okolice rzek. Zimuje na polach i łąkach.

Gniazdo 

Na ziemi, czasem pod osłoną krzewów.

Jaja 

W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając 4 - 5 jaj w maju lub czerwcu. Jaja są bladokremowe, o wymiarach 76 x 49 mm i średniej masie 100 g.

Wysiadywanie 

Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego przez okres 25 - 28 dni przez samicę. Pisklęta usamodzielniają po 35 - 40 dniach.

Pożywienie 

Rośliny zbierane na lądzie.

Ochrona 

Objęta ochroną gatunkową ścisłą.

Zobacz też: ptaki Polski