Georges Darboy
Z Wikipedii
Georges Darboy (ur. 16 stycznia 1813 w Fayl-Billot - zm. 27 maja 1871 w Paryżu) - francuski duchowny katolicki, biskup Nancy w latach 1859 - 1863, arcybiskup Paryża od 1863. W 1871 znalazł się w grupie prominentnych zakładników Komuny Paryskiej, zamordowanych przez komunardów w momencie jej upadku.
Darboy urodził się w miejscowości Fayl-Billot w departamencie Haute-Marne w północno- wschodniej Francji. Studiował w seminarium w Langres, wyświęcony został w 1836. Przeniesiony do Paryża, objął między innymi urząd honorowego kanonika katedry Notre Dame. Stał się bliskim przyjacielem arcybiskupa Denisa Auguste'a Affre oraz jego następcy, Marie Dominique'a Auguste'a Siboura.
Mianowany biskupem Nancy w 1859, zaś w styczniu 1863 wyniesiony do godności arcybiskupa Paryża.
Arcybiskup Darboy znany był ze swoich kontrowersyjnych w środowiskach kościelnych poglądów. Pozostawał on pod wpływem filozofii gallikanizmu i liberalizmu, sprzeciwiał się ogłoszeniu dogmatu o nieomylności papieża. Było to przyczyna niechęci wobec jego osoby ze strony papieża i pozbawiło go szans na uzyskanie tradycyjnie nadawanej arcybiskupom Paryża godności kardynalskiej.