Stadion Olimpijski we Wrocławiu
Z Wikipedii
| Stadion Olimpijski | |
 |
|
| Stadion Olimpijski we Wrocławiu | |
| Lata budowy | 1926-28, rozbudowa 1935-39 architekt: Richard Konwiarz |
| Kraj |  Polska |
| Adres | al. Ignacego Jana Paderewskiego 35, 51-612 Wrocław |
| Właściciel | Miasto Wrocław |
| Klub | WKS SSA Wrocław |
| Pojemność | obecnie ok. 35.000 |
| Rekordowa frekwencja | 50.000 podczas finału DMŚ 3 września 1961 |
| Oświetlenie | ok. 1.400 lux, (w 1978 2.800) |
| Dane toru żużlowego | |
| Parametry toru | 387 m szerokość prostych: 10 m szerokosć łuków: 15 m |
| Nawierzchnia | granitowa |
| Licencja nr | 249 |
| Rekord toru | 63,1 s Jason Crump 1 czerwca 2008 |
Stadion Olimpijski - kompleks sportowy zbudowany w latach 1926-28 (arch. Richard Konwiarz, projekt 1924-25) na wrocławskim osiedlu Zalesie, rozbudowany w latach 1935-39.
Spis treści |
[edytuj] Nazwa
Schlesierkampfbahn im Sportpark Leerbeutel, Olympiastadion[potrzebne źródło], Hermann Göring Stadion, po wojnie przez pewien czas "Stadion imienia Karola Świerczewskiego". Nazwa "Olimpijski" przylgnęła do tego stadionu najprawdopodobniej[potrzebne źródło] w związku z faktem, że jego architekt, Richard Konwiarz, za swoje prace otrzymał dwukrotnie medale olimpijskie (w konkurencji architektury, w tamtych czasach oceniane były bowiem również, prócz osiągnięć sportowych, osiągnięcia w dziedzinie sztuki, w tym architektury) na igrzyskach w Amsterdamie (1928) i w Los Angeles (1932). Nigdy nie planowano zgłoszenia Wrocławia do organizacji Igrzysk, nigdy też nie planowano użycia obiektów wrocławskich jako pomocniczych podczas igrzysk berlińskich w 1936. Wrocławski stadion był bowiem na potrzeby takiej imprezy za mały (pojemność około 40 tysięcy widzów), nigdy też nie dysponował dostatecznie rozbudowaną infrastrukturą.
[edytuj] Historia Stadionu Olimpijskiego
Stadion nadawał się jednak do przedsięwzięć w nieco mniejszej niż olimpiada skali, np. w dniach 18-24 czerwca 1930 rozegrano tu III Igrzyska Niemieckie, istotny etap przygotowań reprezentacji Niemiec do olimpiady w Los Angeles. W 1937 odbył się tu XII Niemiecki Festiwal Pieśni, natomiast rok później - Niemiecki Festyn Gimnastyki i Sportu.
Po II wojnie światowej odbudowany z dużych zniszczeń i rozbudowany, nazwany został Stadionem imienia Karola Świerczewskiego. Na początku lat 70. prawo własności do stadionu przejęła od miasta AWF. W 1978 wybudowano wokół Stadionu Olimpijskiego cztery osiemdziesięciometrowe maszty oświetleniowe, dające na płycie głównej 2800 luksów; był to wówczas najjaśniej oświetlany stadion w Europie. W 1979 zainstalowano nowoczesne podgrzewanie murawy stadionu (jedyny wówczas w Polsce inny stadion z podgrzewaną płytą, w Rybniku, miał instalację bardzo mało efektywną, wymagającą uruchamiania kilka tygodni przed planowanym terminem zawodów).
10 kwietnia 2006 obiekty Stadionu Olimpijskiego zostały odkupione przez miasto od Akademii Wychowania Fizycznego.
[edytuj] Obiekty kompleksu Stadionu Olimpijskiego
- Stadion główny
- bieżnia stadionu głównego służy do rozgrywania zawodów żużlowych - stadion macierzysty WTS Atlas (Sparta) Wrocław
- szereg boisk bocznych
- korty tenisowe
- strzelnica
- basen kryty
- pływalnia odkryta (obiekt nieczynny)
- hala sportowa
- wielkie pole zlotowe ("Pole Marsowe" – częściowo kemping)
- boisko do baseballu (pierwsze profesjonalne w Polsce)
[edytuj] Dane techniczne stadionu głównego
- liczba miejsc – 35 tysięcy (krzesełka, ławki, stojące); mówi się, że na zawodach Mistrzostw Świata na Żużlu 3 września 1961, kiedy sprzedano 50 tysięcy biletów, na stadion dostało się w sumie ponad 70 tysięcy ludzi, jednak liczba ta wydaje się nierealna; obecnie - 2005 - ze względów bezpieczeństwa nie zezwala się na sprzedaż więcej, niż 9400 biletów na mecze piłki nożnej).
- oświetlenie – 2800 luksów (w chwili zainstalowania; obecnie, w wyniku wyeksploatowania, ok. 1400 luksów)
- podgrzewana płyta (urządzenia wyeksploatowane, nieczynne; ostatni raz użyte w czasie meczu piłkarskiego Polska - Norwegia w 1987)
- na użytek zawodów żużlowych
- długość toru – 387 m
- szerokość toru
- na prostej – 10 m
- na łukach – 15 m
- nawierzchnia toru – granitowa
- rekord toru – 63,1 s (Jason Crump, 1 czerwca 2008)
[edytuj] Galeria zdjęć
 Wjazd od al.Różyckiego |
 Trybuny stadionu z zewnątrz |
 Wjazd na plac przed bramą |
 Plac przed bramą stadionu |
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- F. Mamy EURO, będą inwestycje!. miejsca.org. 18 kwietnia 2007. ISSN=1897-4333. Wizualizacje zatwierdzonego projektu przebudowy Stadionu Olimpijskiego.
