Guria

Z Wikipedii

Guria გურიის მხარე Aktualny podział administracyjny Gruzji
Stolica	Ozurgeti
Kod Regionu ISO 3166	GE-KA
Liczba prowincji	3
Powierzchnia	2 033 km²
Populacja	143 000 (2002)
Historyczna mapa Gruzji, Guria zaznaczona na czerwono

Guria (gruz.: გურია) jest regionem (mkhare) w zachodniej Gruzji, leżący nad wschodnim brzegiem Morza Czarnego. Guria liczy 143 357 mieszkańców (2002)^[1], stolica regionu mieści się w Ozurgeti.

Spis treści 1 Geografia 2 Historia 3 Etymologia nazwy "Guria" 4 Ekonomia 5 Demografia 6 Znani Gurijczycy 7 Przypisy

[edytuj] Geografia

Guria graniczy z Megrelią i Górną Swanetią od północnego zachodu, Imeretią od północy, Samcche-Dżawacheti od wschodu, Adżarią od południa, leży nad wschodnim brzegiem Morza Czarnego. Region ma powierzchnię 2 003 km².

Prowincje Gurii:

• Ozurgeti
• Lanchkhuti
• Chokhatauri

[edytuj] Historia

Pierwsze wzmianki o "Gurii" pojawiają się około 800 roku w gruzińskiej kronice Juanshera^[2].

Prowincja znajdowała się pod panowaniem zachodniogruzińskich władców aż do utworzenia Królestwa Abchazji i Gruzji w X wieku. Guria była wtedy prowincją (saeristavo) rządzoną przez księcia (eristavi). Wykorzystując pogrążające się w chaosie w 1466r. Królestwo Gruzji Guria przekształciła się w niezależne księstwo (samtavro) pod władaniem szlacheckiego rodu Gurieli, nominowanych lenników króli Imereti. Zaatakowane w XVI wieku przez Imperium osmańskie księstwo utraciło Adżarię oraz znalazło się pod wpływami Sułtana. W wyniku sporów z sąsiednimi władcami, dwóch książąt z rodziny Gurieli zostało królami Imereti - Giorgi III Gurieli (panował w latach 1664-1684) oraz Mamia III Gurieli (panował w latach 1689-1714). W XVIII wieku władcy Gurii brali udział w antyosmańskich wojnach wyzwolenia zachodniej Gruzji. Rezultatem tego było całkowite utracenie Adżarii i Dolnej Gurii, gdzie przeprowadzono islamizacje. 19 czerwca 1810r. Mamia V Gurieli zaakceptował rosyjską suwerenność. W wyniku czego w latach 1819-1820 wybuchło powstanie. W 1828 Carat obalił księstwo i włączył je do Guberni Kutaisi w 1840. W 1841r. oraz w 1905r. wybuchły powstania przeciwko władzy rosyjskiej, zostały one jednak brutalnie stłumione. Byłe księstwo Guria w latach 1918-1921 zostało podzielone na trzy okręgi. Od 1995r. został utworzony region^[3] (mkhare) Guria.

[edytuj] Etymologia nazwy "Guria"

Nazwa "Guria" prawdopodobnie oznacza "niespokojna ziemia", ma to związek z wydarzeniami z VIII i IX wieku kiedy to Leon został królem Abchazji, Guruls odmówił posłuszeństwa władcy Odzrkhe i dołączył się do Leona. Wydarzenia te zostały opisane w książce historycznej Bagrationi z XVIII wieku.

[edytuj] Ekonomia

Subtropikalna gospodarka jest podstawą rozwoju regionu. Guria jest znana z bardzo dobrej wody, słynie z wody mineralnej Nabeghlavi, (podobna pod względem składu chemicznego do wody z Borżomi). Guria jest jednym z największych producentów herbaty w Gruzji^[4].

[edytuj] Demografia

Gurijczycy są etnicznymi Gruzinami, którzy mówią dialektem języka gruzińskiego.

[edytuj] Znani Gurijczycy

• Eduard Szewardnadze - prezydent Gruzji w latach 1995-2003,
• Noe Żordania - premier niepodległej Gruzji w latach 1918 do 1921,
• Nodar Dumbadze - pisarz,
• Gabriel Kikodze - biskup Imereti (XIX wiek),
• Pavle Ingorokva (1893-1990), historyk, psycholog,
• Ekvtime Takaishvili (1862-1952) - historyk.

Przypisy