Helen Mirren
Z Wikipedii
| Helen Mirren | |
 |
|
| Helen Mirren w 2007 | |
| Prawdziwe nazwisko | Elena Wasiljewna Mironowa |
| Data i miejsce urodzenia | 26 lipca 1945 Ilford, Anglia |
| Nagrody | |
| Oscar | |
| 2006, Najlepsza Aktorka Pierwszoplanowa (Królowa) | |
| Nagroda na MFF w Cannes | |
| 1984, Najlepsza Rola Żeńska (Cal) 1994, Najlepsza Rola Żeńska (Szaleństwo króla Jerzego) |
|
| Puchar Volpiego | |
| 2006, Najlepsza Rola Żeńska (Królowa) | |
| Ważne role | |
| Elżbieta II w Królowej, Pani Wilson w Gosford Park, Ayn Rand w Pasja Ayn Rand, królowa Charlotte w Szaleństwie króla Jerzego Marcella w Calu Patricia w Szczęśliwym człowieku |
|
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
 Kolekcja cytatów w Wikicytatach |
|
| Strona domowa | |
| Profil w bazie IMDb | |
Dama Helen Mirren, właściwie Elena Wasiljewna Mironowa (ur. 26 lipca 1945 roku w Ilford), brytyjska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Była trzykrotnie nominowana do Oscara: za Szaleństwo króla Jerzego, Gosford Park oraz Królową; jedyną statuetkę zdobyła za rolę w tym ostatnim filmie. Ponadto jest laureatką BAFTA, trzech Emmy, trzech Złotych Globów, dwa razy otrzymała nagrodę aktorską na festiwalu w Cannes i raz w Wenecji.
Spis treści |
[edytuj] Biografia
Jest córką rosyjskiego arystokraty, który po rewolucji październikowej wyemigrował do Anglii.
Po studiach aktorskich w Londynie i Paryżu, grała na scenie National Youth Theatre, a później w teatrze Petera Brooka i w Royal Shakespeare Company, gdzie stworzyła szereg postaci w dramatach Williama Szekspira. Zresztą rolą Hermii w ekranizacji Snu nocy letniej zadebiutowała w 1968 roku w filmie. Przez wiele lat łączyła pracę w teatrze z występami na ekranie. W latach 70. była aktorką kina młodych gniewnych: zagrała w Dzikim Mesjaszu (1972) Kena Russella i – przede wszystkim – w Szczęśliwym człowieku (1973) Lindsaya Andersona, gdzie wcieliła się w postać Patricii, rozpieszczonej dziewczyny z bogatego domu, która wiąże się ze środowiskiem muzyków rockowych. Do jej największych atutów krytycy zaliczali bogactwo środków wyrazu, ekspresję i niejednoznaczność.
Nie unikała produkcji komercyjnych (thriller Długi Wielki Piątek z 1980, czy komedia Szatański plan doktora Fu Manchu także z 1980) oraz uznanych za skandalizujące, jak Kaligula (1979) Tinto Brassa, czy Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek (1989) Petera Greenawaya. Najważniejsze role stworzyła jednak z dramatach obyczajowych, głównie w Calu (1984), gdzie była doświadczoną włoską emigrantką, w której zakochuje się młody terrorysta, Wybrzeżu Moskitów (1986) Petera Weira i Szaleństwie króla Jerzego (1994), w którym zagrała żonę obłąkanego króla Jerzego III – pierwszą z trzech ról królowych brytyjskich. W latach 1991-2006 wcielała się w rolę porucznik Jane Tennison w popularnym serialu telewizyjnym Główny podejrzany.
Niedawno duży talent komediowy udowodniła w Dziewczynach z kalendarza (2003). Chętnie występuje również w ambitnych filmach telewizyjnych, jak Pasja Ayn Rand (1996), Losing Chase (1996), Rzymska wiosna pani Stone (2003), czy Elżbieta I (2006).
Jej ostatnie role filmowe charakteryzują się ascetyczną, zminimalizowaną formą; buduje postaci na drobnych gestach, spojrzeniu i tembrze głosu. W ten sposób stworzyła dwie najbardziej doceniane i chwalone kreacje: oschłej pani Wilson, służącej doskonałej w Gosford Park (2001) Roberta Altmana i Elżbiety II w Królowej (2006) Stephena Frearsa.
5 grudnia 2003 roku otrzymała tytuł szlachecki.
[edytuj] Wybrana filmografia
- 1969 – Age of Consent jako Cora Ryan
- 1972 – Dziki Mesjasz jako Gosh Boyle
- 1973 – Szczęśliwy człowiek jako Patricia
- 1979 – Kaligula jako Caesonia
- 1980 – Długi Wielki Piątek jako Victoria
- 1981 – Excalibur jako Morgana
- 1984 – Cal jako Marcella
- 1985 – Białe noce jako Galina Iwanowa
- 1986 – Wybrzeże Moskitów jako Matka
- 1989 – Kucharz, złodziej, jego żona i jej kochanek jako Georgina Spica
- 1991 – Tam, gdzie nie chadzają anioły jako Lilia Herriton
- 1991-1996 – Główny podejrzany (serial TV) jako Jane Tennison
- 1994 – Szaleństwo króla Jerzego jako królowa Charlotte
- 1996 – Spirala przemocy jako Kathleen Quigley
- 1996 – Losing Chase jako Chase Philips
- 1999 – Jak wykończyć panią T.? jako Pani Tingle
- 1999 – Pasja Ayn Rand jako Ayn Rand
- 2001 – Gosford Park jako Pani Wilson
- 2001 – Obietnica jako Lekarka
- 2002 – Od drzwi do drzwi jako Pani Porter
- 2003 – Rzymska wiosna pani Stone jako Karen Stone
- 2003 – Dziewczyny z kalendarza jako Chris
- 2005 – Elżbieta I jako Elżbieta I
- 2006 – Królowa jako Elżbieta II
[edytuj] Nagrody i nominacje
| poprzedniczka: R.Witherspoon za Spacer po linie |
Oscar dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej 2006 za Królową |
następczyni: Marion Cotillard za Niczego nie żałuję |
- Złoty Glob:
- 2006 – Najlepsza aktorka w dramacie za Królową
- 2006 – Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie tv za Elżbietę I
- 2003 – nominacja Najlepsza aktorka w komedii lub musicalu za Dziewczyny z kalendarza
- 2003 – nominacja Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie tv za Prime Suspect
- 2003 – nominacja Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie tv za Rzymską wiosnę pani Stone
- 2002 – nominacja Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie tv za Od drzwi do drzwi
- 2001 – nominacja Najlepsza aktorka drugoplanowa za Gosford Park
- 1996 – Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie tv za Losing Chase
- 1996 – nominacja Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie tv za Pasję Ayn Rand
- Nagroda Emmy:
- 2007 – Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie tv za Prime Suspect: The Final Act (Masterpiece Theatre)
- 2006 – Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie tv za Elżbietę I
- 2003 – Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie tv za Prime Suspect
- 1996 – Najlepsza aktorka w miniserialu lub filmie tv za Pasję Ayn Rand
- Nagroda aktorska na Festiwalu w Cannes:
- Nagroda aktorska na Festiwalu w Wenecji:
[edytuj] Ciekawostki
- Od 31 grudnia 1997 roku jest żoną reżysera Taylora Hackforda.
- Jest jedyną aktorką, która zagrała i Elżbietę I i Elżbietę II.
- W 2005 roku znalazła się na szóstym miejscu w rankingu przeprowadzonym na zlecenie londyńskiego teatru Old Vic na najlepsze brytyjskie aktorki wszech czasów.
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Biografia Helen Mirren (en)
- The Helen Mirren Appreciation Society Oficjalny Fan Club (en)
- O Helen Mirren w Museum of Broadcast Communications -- Encyclopedia of Television (en)
- Helen Mirren w NNDB (en)
- Helen Mirren w bazie filmweb.pl
