Henryk Apostel

Z Wikipedii

Henryk Apostel
Imię i nazwisko	Henryk Paweł Apostel
Data i miejsce urodzenia	29 stycznia 1941 Bytom, Polska
Pseudonim	"Milani"
Pozycja	napastnik
Wzrost	171 cm
Waga	66 kg
Kariera piłkarska
Lata	Klub	M (G)
1950-1959 1959-1962 1962-1968 1969 1970 1971-1972 1973-1974 1974 1976	Rozbark Bytom Polonia Bytom Legia Warszawa Orły Chicago Legia Warszawa Śląsk Wrocław Orły Chicago Polonia Warszawa Orły Chicago	136 (23)
Reprezentacja narodowa
Lata	Reprezentacja
1962	Reprezentacja Polski	1 (0)

Henryk Paweł Apostel (ur. 29 stycznia 1941 w Bytomiu) - polski piłkarz, trener piłkarski i działacz. Od 1977 do 1984 roku był szkoleniowcem reprezentacji Polski do lat 18 i 21; tą pierwszą dwukrotnie doprowadził do drugiego miejsca w mistrzostwach Europy. Wyników z pracy z młodzieżą nie powtórzył z dorosłą kadrą, którą prowadził w latach 1993-95. W międzyczasie z sukcesami pracował m.in. w Śląsku Wrocław i Lechu Poznań. Od 1999 roku jest wiceprezesem do spraw szkolenia w Polskim Związku Piłki Nożnej.

Spis treści 1 Kariera piłkarska 2 Sukcesy piłkarskie 3 Kariera szkoleniowa 4 Sukcesy szkoleniowe 5 Kariera działacza

[edytuj] Kariera piłkarska

Grał na pozycji środkowego pomocnika. Jest wychowankiem Rozbarku Bytom, ale najlepsze piłkarskie lata spędził w bytomskiej Polonii, z którą w 1962 roku zdobył mistrzostwo Polski. W tym samym roku zadebiutował w reprezentacji Polski w towarzyskim meczu z Marokiem. Później przez sześć lat występował w Legii Warszawa.

W 1969 roku wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Po powrocie był zawodnikiem Śląska Wrocław, Polonii Warszawa i krótko Legii. Piłkarską karierę zakończył w 1976 roku w wieku 35 lat.

• 1950-59 – Rozbark Bytom
• 1959-62 – Polonia Bytom
• 1962-68 – Legia Warszawa
• 1969-69 – Orły Chicago
• 1970-70 – Legia Warszawa
• 1971-72 – Śląsk Wrocław
• 1973-74 – Orły Chicago
• 1974-74 – Polonia Warszawa
• 1976-76 – Orły Chicago

W reprezentacji Polski w 1962 roku rozegrał 1 mecz.

[edytuj] Sukcesy piłkarskie

• mistrzostwo Polski 1962 z Polonią Bytom
• mistrzostwo Polski 1970, wicemistrzostwo Polski 1968 oraz Puchar Polski 1964 i 1966 z Legią Warszawa

[edytuj] Kariera szkoleniowa

Pracę szkoleniową zaczynał w Pogoni Siedlce, a następnie na siedem lat związał się z Polskim Związkiem Piłki Nożnej, gdzie był selekcjonerem reprezentacji juniorskich i młodzieżowych. Z drużyną do lat 18 zdobył dwukrotnie – w 1980 i 1981 roku – srebrny medal mistrzostw Europy. Jego wychowankami z tego okresu są m.in. Dariusz Dziekanowski, Waldemar Matysik, Dariusz Kubicki, Józef Wandzik i Dariusz Wdowczyk.

Od 1984 do 1988 roku trenował Śląsk Wrocław. W pierwszym roku swojej pracy uratował zespół przed spadkiem z ekstraklasy, a w 1987 roku doprowadził do czwartego miejsca w lidze i zwycięstwa w Pucharze Polski. Po krótkiej przygodzie z Lechem Poznań na trzy lata wyjechał do Stanów Zjednoczonych. Prowadził tam polonijną drużynę Orły Chicago.

W 1991 roku powrócił do kraju i z Lechem Poznań zdobył pierwszy w swojej trenerskiej karierze tytuł mistrza kraju. W kolejnym sezonie, mimo iż zespół zajął dopiero trzecie miejsce w lidze, powtórzył ten wynik, po tym jak PZPN odebrał tytuł Legii Warszawa. Znacznie gorzej wiodło się Lechowi w europejskich pucharach. Poznaniacy odpadli z eliminacji do Ligi Mistrzów już w drugiej rundzie (sezon 1992-93) po porażce w dwumeczu (0:1 i 0:3) ze szwedzkim IFK Göteborg.

Na początku sezonu 1993-94 przejął stery Górnika Zabrze, ale wkrótce po tym do dymisji podał się selekcjoner reprezentacji Polski Andrzej Strejlau. Na jego następcę 20 grudnia 1993 roku wybrany został Apostel. Jego zadaniem był awans do Euro 1996. Mimo cennych remisów z Francją (0:0 i 1:1) i Rumunią (0:0) oraz wysokiego zwycięstwa (5:0) nad Słowacją, zespół zajął w tabeli dopiero trzecie miejsce, gdyż nie potrafił ograć w inauguracyjnym spotkaniu Izraela (1:2) i w ostatnim – Azerbejdżanu (0:0). Po tym meczu 15 listopada 1995 roku Apostel podał się do dymisji. Na porażkę w kwalifikacjach złożyły się również przegrane z Rumunią (1:2), gdzie drugiego gola dla podopiecznych Anghela Iordanescu strzelił polski bramkarz Wandzik, oraz ze Słowacją 1:4. Apostel prowadził reprezentację w 19 spotkaniach, w których zanotował 7 zwycięstw, 7 remisów i 5 porażek.

Po rezygnacji z pracy z reprezentacją został szkoleniowcem drugoligowej Wisły Kraków, którą jeszcze w tym samym sezonie wprowadził do ekstraklasy. Później pracował ponownie w Górniku Zabrze, KSZO Ostrowcu Świętokrzyskim, a w 1997 roku wyjechał na krótko do Omanu.

• 1974-77 – Pogoń Siedlce
• 1977-81 – reprezentacja Polski U-18
• 1983-84 – reprezentacja Polski U-21
• 1984-88 – Śląsk Wrocław
• 1988-88 – Lech Poznań
• 1988-91 – Orły Chicago
• 1991-93 – Lech Poznań
• 1993-93 – Górnik Zabrze
• 1993-95 – reprezentacja Polski
• 1996-96 – Wisła Kraków
• 1997-97 – Górnik Zabrze
• 1997-97 – praca w Omanie
• 1998-99 – KSZO Ostrowiec Świętokrzyski

[edytuj] Sukcesy szkoleniowe

• Puchar Polski 1987 ze Śląskiem Wrocław
• mistrzostwo Polski 1992 i 1993 z Lechem Poznań
• awans do I ligi w sezonie 1995-96 z Wisłą Kraków

• wicemistrzostwo Europy 1980 i 1981 z reprezentacją Polski U-18

[edytuj] Kariera działacza

Po 1999 roku zrezygnował z pracy trenerskiej i został członkiem Prezydium PZPN oraz wiceprezesem ds. szkoleniowych. Przed Mundialem 2002 i w czasie trwania turnieju był jednym z głównych krytyków ówczesnego selekcjonera Jerzego Engela. Konflikt pomiędzy oboma szkoleniowcami był wówczas przedmiotem zainteresowania mediów i, zdaniem wielu komentatorów, był bezpośrednim powodem zwolnienia Engela.

poprzednik: G.Szerszenowicz

Trener Lecha Poznań w roku 1988

następca: Andrzej Strugarek

poprzednik: Andrzej Strugarek

Trener Lecha Poznań w latach 1991-1993

następca: Roman Jakóbczak

poprzednik: Kazimierz Kmiecik

Trener Wisły Kraków w roku 1996

następca: Wojciech Łazarek