Kazimierz Górski
Z Wikipedii
Kazimierz Górski | ||
Imię i nazwisko | Kazimierz Klaudiusz Górski | |
Data i miejsce urodzenia |
2 marca 1921 Lwów, Polska[1] |
|
Data i miejsce śmierci | 23 maja 2006 Warszawa, Polska |
|
Pseudonim | "Sarenka" | |
Pozycja | napastnik | |
Wzrost | 173 cm | |
Waga | 68 kg | |
Kariera piłkarska | ||
---|---|---|
Lata | Klub | M (G) |
1936-1939 1940-1941 1944 1945-1953 |
RKS Lwów Spartak Lwów Dynamo Lwów Legia Warszawa |
81 (34) |
Reprezentacja narodowa | ||
Lata | Reprezentacja | |
1948 | Reprezentacja Polski | 1 (0) |
Kariera trenerska | ||
Lata | Klub/Reprezentacja | |
1960-1962 1963-1964 1964-1966 1970-1976 1977-1978 1979-1980 1980-1981 1981-1982 1983 1983-1985 |
Legia Warszawa Lublinianka Lublin Gwardia Warszawa Reprezentacja Polski Panathinaikos Ateny Kastoria Olympiakos Pireus Legia Warszawa Olympiakos Pireus Ethnikos Pireus |
Kazimierz Klaudiusz Górski (ur. 2 marca 1921 we Lwowie, zm. 23 maja 2006 w Warszawie), polski piłkarz, występujący na pozycji napastnika, trener piłkarski oraz działacz. W latach 1970-1976 był selekcjonerem reprezentacji Polski, którą doprowadził do zwycięstwa w Igrzyskach Olimpijskich 1972 oraz finału Igrzysk Olimpijskich 1976, a także srebrnego medalu (III miejsce) na Mundialu 1974. Po zakończeniu pracy z drużyną narodową prowadził - z sukcesami - kluby w Grecji, m.in. Panathinaikos Ateny i Olympiakos Pireus; z oboma wywalczył mistrzostwo kraju. Od 1986 roku zasiadał we władzach PZPN. W latach 1991-1995 był prezesem związku. W plebiscycie Piłki Nożnej został uznany za najlepszego polskiego trenera XX wieku.
Spis treści |
[edytuj] Piłkarz
Grał w piłkę nożną jako napastnik w zespołach: RKS Lwów, Spartak Lwów, Dinamo Lwów, Legia Warszawa. Nosił pseudonim boiskowy "Sarenka". Świetnie zapowiadającą się karierę piłkarską przerwały mu lata drugiej wojny światowej. Wystąpił w jednym meczu międzypaństwowym Polska-Dania (0-8) 26 czerwca 1948 (zagrał 34 minuty).
[edytuj] Trener klubowy
Ukończył kurs trenerski w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego w Krakowie w 1952 roku oraz studia w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu w 1980.
Trenował Marymont Warszawa (pierwsza samodzielna praca szkoleniowa rozpoczęta w 1954), trzykrotnie Legię Warszawa (1959, 1960-1962 i 1981-1982), Lubliniankę (1963-1964), Gwardia Warszawa (1964-1966), Łódzki KS (1973), greckie: Panathinaikos Ateny (1977-1978, Mistrzostwo Grecji), Kastorię (1979-1980), Olympiakos Pireus (1980-1981 i 1983, Mistrzostwo Grecji) i Ethnikos Pireus (1983-1985).
[edytuj] Trener reprezentacji
Szkolił reprezentacje Polski różnych kategorii: juniorów w latach 1956-1960, do lat 23 w latach 1966-1970 i pierwszą reprezentację narodową – w 1966 w składzie komisji selekcyjnej w 3 meczach i z wielkimi sukcesami w latach 1970-1976 (pierwszy mecz ze Szwajcarią w Lozannie 5 maja 1971). Z reprezentacją osiągnął historyczny sukces: zdobył złoty medal na Igrzyskach Olimpijskich w Monachium (1972), srebrny medal (3. miejsce) na Mistrzostwach Świata w RFN (1974) i srebrny medal na Igrzyskach Olimpijskich w Montrealu (1976). Prowadził reprezentację w 73 meczach, osiągając 45 zwycięstw.
[edytuj] Działacz PZPN
Po zakończeniu kariery trenerskiej i powrocie do Polski od 1986 we władzach PZPN, od 1987 wiceprezes Związku, w latach 1991-1995 prezes, od 3 lipca 1995 prezes honorowy PZPN. Od 1976 członek honorowy PZPN.
[edytuj] Rodzina
Jego żoną była warszawianka Maria ze Stefańczaków (ur. 5 października 1919, zm. 22 kwietnia 2005), miał dwoje dzieci (syn Dariusz, ur. 1953, fotoreporter, związany m.in. z tygodnikiem "Piłka nożna"; córka Urszula, ur. 1956, trenerka łyżwiarstwa figurowego, zamieszkała w Grecji). Zobacz: sylwetka żony w książce wspomnieniowej Kazimierza Górskiego Piłka jest okrągła
Zmarł 23 maja 2006 po długiej i ciężkiej chorobie nowotworowej. Spoczął w grobie rodzinnym na Cmentarzu Komunalnym (d. Wojskowym) - Powązki. Jego pamięć uczczono oficjalną minutą ciszy przed rozpoczęciem piłkarskich mistrzostw świata w 2006 r.
[edytuj] Nagrody i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (III klasa; 2 marca 1996)
- Złoty Medal Zasługi dla FIFA (15 lutego 2001) – najwyższe odznaczenie w światowej piłce nożnej nadane w Zurychu przez Seppa Blattera
- Medal im. dr. Henryka Jordana (2001)
- honorowy obywatel miasta Lwowa (wrzesień 2003)
- doktor honoris causa gdańskiej AWFiS (24 listopada 2003) – jako pierwszy przedstawiciel polskiej piłki nożnej
- Honorowy Obywatel Płocka 2004
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (II klasa; 3 marca 2006)
- Super Wiktor (24 kwietnia 2006)
- Honorowy Obywatel Lubaczowa
- Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (I klasa; 2 czerwca 2006, pośmiertnie)
- Najwyższe odznaczenie Europejskiej Unii Piłkarskiej (UEFA) Order of Merit in Ruby (Rubinowy Order Zasługi) (14 grudnia 2006, pośmiertnie)
[edytuj] Linki zewnętrzne
[edytuj] Przypisy
poprzednik: Stjepan Bobek |
Trener Legii Warszawa w latach 1960-1962 |
następca: Longin Janeczek |
poprzednik: Ignacy Ordon |
Trener Legii Warszawa w latach 1981-1982 |
następca: Jerzy Kopa |
Józef Piłsudski • Ignacy Mościcki • abp Antoni Julian Nowowiejski • Wacław Lachman • Edward Rydz-Śmigły • Władysław Broniewski • Marcin Kacprzak • Michał Rola-Żymierski • Franciszek Tekliński • Mira Zimińska-Sygietyńska • Karl Dedecius • Kazimierz Górski • abp Stanisław Wielgus • Stanley Podzieliński
1 Kostka • 2 Szymanowski • 3 Gorgoń • 4 Anczok • 5 Ćmikiewicz • 6 Maszczyk • 7 Szymczak • 8 Szołtysik • 9 Deyna • 10 Lubański • 11 Gadocha • 12 Kmiecik • 13 Kraska • 14 Ostafiński • 15 Lato • 16 Marx • 17 Jarosik • 18 Szeja • 19 Gut • Trener: Górski
1 Fischer • 2 Tomaszewski • 3 Kalinowski • 4 Szymanowski • 5 Gut • 6 Gorgoń • 7 Wieczorek • 8 Bulzacki • 9 Żmuda • 10 Musiał • 11 Ćmikiewicz • 12 Deyna • 13 Kasperczak • 14 Maszczyk • 15 Jakóbczak • 16 Lato • 17 Szarmach • 18 Gadocha • 19 Domarski • 20 Kapka • 21 Kmiecik • 22 Kusto • Trener: Górski
Kazimierz Górski • Jacek Gmoch • Ryszard Kulesza • Waldemar Obrębski • Antoni Piechniczek • Wojciech Łazarek • Andrzej Strejlau • Lesław Ćmikiewicz • Henryk Apostel • Władysław Stachurski • Antoni Piechniczek • Krzysztof Pawlak • Janusz Wójcik • Jerzy Engel • Zbigniew Boniek • Paweł Janas • Leo Beenhakker
* Pełna lista selekcjonerów kadry znajduje się tutaj.
Edward Cetnarowski Władysław Bończa-Uzdowski Kazimierz Glabisz Tadeusz Kuchar Władysław Bończa-Uzdowski Andrzej Przeworski Jerzy Bordziłowski Jan Rotkiewicz Roman Gajzler Władysław Rajkowski Stefan Glinka Wit Hanke Wiesław Ociepka Stanisław Nowosielski Jan Maj Edward Sznajder Józef Ostaś (p.o.) Marian Ryba Jerzy Białek (p.o.) Włodzimierz Reczek Edward Brzostowski Zbigniew Jabłoński Jerzy Domański Kazimierz Górski Marian Dziurowicz Wiesław Pakoca (kurator) Marian Dziurowicz Michał Listkiewicz Andrzej Rusko (kurator) Marcin Wojcieszak (kurator) Michał Listkiewicz