Hippiasz (sofista)

Z Wikipedii

Hippiasz (gr. Ἱππίας Hippias; V-IV w. p.n.e.) – urodzony w Elidzie erudyta, poeta, polityk, technik i rzemieślnik, sławny w starożytności sofista (Platon zatytułował dwa ze swych dialogów jego imieniem). Uważał, że wie wszystko.

[edytuj] Metody nauczania

Hippiasz, jak inni sofiści, cel swej nauki widział w przysposobieniu do polityki, lecz stosował odmienne niż większość metody. Lekceważył antylogię, retorykę i synonimikę w zamian oferując polimathię - wiedzę encyklopedyczną i mnemotechniki pozwalające na zapamiętanie większej ilości informacji. Uczył nauk przyrodniczych.

[edytuj] Nomos i physis

Hippiasz przeciwstawiał prawo ustanowione przez człowieka (nomos) naturze ludzkiej (physis). W jego mniemaniu odgórne prawo tyranizuje ludzi, gdyż jest często sprzeczne z naturą. Uznawał physis za element łączący wszystkich ludzi, nomos zaś miało ludzi dzielić. Takie rozgraniczenie mogło się przyczynić do całkowitego odrzucenia prawa pozytywnego (ludzkiego), lecz Hippiasz wnioskował inaczej. Według niego konsekwencją powrotu do physis miało być odrzucenie dzielących ludzi przeszkód takich jak granice polis. Tworzył w ten sposób ideał kosmopolityzmu, coś dotychczas w Grecji nieznanego.