Zenon z Elei
Z Wikipedii
Zenon z Elei (gr. Ζήνων ὁ Ἐλεάτης Zenon ho Eleates; ok. 490 - ok. 430 p.n.e.), filozof grecki. Był uczniem Parmenidesa i należał do szkoły eleatów. Doskonalił sztukę prowadzenia sporów, którą rozumiał jako wykazywanie na drodze samego zestawiania pojęć prawdy własnej i cudzego fałszu, co w ówczesnych pojęciach było dialektyką, i pozwoliło później Arystotelesowi uznac go za jej twórcę. Jego dzieło O przyrodzie, napisane schematyczną prozą w formie pytań i odpowiedzi, stało się wzorem dla formy dialogowej. Sam był wytrawnym polemistą. Znany również ze swoich paradoksów lub dowodów na niemożność istnienia wielości rzeczy i ruchu. Cztery jego dowody o niemożności ruchu znane są pod nazwami dychotomii, Achillesa, strzały i stadionu.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- (en) John J O'Connor; Edmund F. Robertson Zenon z Elei w MacTutor History of Mathematics archive
Szkoła milezyjska : Tales z Miletu · Anaksymander · Anaksymenes
Pitagorejczycy : Pitagoras · Alkmeon z Krotony · Filolaos z Krotony · Arkytas z Tarentu
Szkoła z Efezu : Heraklit — Szkoła elejska : Ksenofanes · Parmenides · Zenon z Elei · Melissos z Samos
Pluralizm : Anaksagoras · Empedokles — Atomizm : Leucyp · Demokryt
Sofiści : Protagoras · Prodikos z Keos · Gorgiasz · Hippiasz · Krycjasz