Filolaos z Tarentu

Z Wikipedii

Filolaos z Krotony albo z Tarentu, (ur. około 470 roku p.n.e, zm. około 399 p.n.e.) – jeden z Pitagorejczyków, jako pierwszy udostępnił w księgach publicznie nauki szkoły (jednym z nabywców trzech księg Filolaosa był Platon). Miejsce urodzenia nie jest znane, Diogenes Laertios podaje, że była to Krotona, inne źródła wskazują, że mógł pochodzić z Tarentu.

Filolaos był twórcą nowej koncepcji Wszechświata. W jego centrum umieścił ogień, najczystszą substancję. Dokoła niego najbliżej krążyła Ziemia z hipotetyczną Przeciwziemią, dalej zaś rozmieszczone w harmonicznych odległościach sfery Księżyca, Słońca, planet i gwiazd stałych. Ognia centralnego i Preciwziemi nie widać, bo zamieszkana część Ziemi, będącej kulą, jest stale od nich odwrócona. Słońce i Księżyc zaś odbijają na Ziemię życiodajne światło znajdujące się w środku Wszechświata.

[edytuj] Zobacz też

• podstawowe zagadnienia z zakresu astronomii
• Astronomia
• Geocentryzm
• Kształtowanie się poglądów na budowę Układu Słonecznego.

[edytuj] Link zewnętrzny

• Stanfordzka encyklopedia filozofii