Horská služba
Z Wikipedii
Horská služba - czeska organizacja zajmująca się udzielaniem pomocy w górach. W Słowacji jej odpowiednikiem są Horská záchranná služba oraz Horská služba.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Początkowo pomocy w górach w razie wypadków udzielali przewodnicy, ale taka pomoc na dłuższą metę była niewystarczająca. Na powołanie jednej zorganizowanej formacji turyści musieli czekać aż do 1935, kiedy powołano w Karkonoszach Horské služby. Uruchomiono także 5 pierwszych placówek ratowniczych w terenie.
II wojna światowa przerwała działalność ratowników, ale już w 1945 reaktywowali się pod nazwą Horská záchranná služba (HZS). Oprócz sekcji karkonoskiej powstały też kolejne, w innych pasmach górskich: w Jesionikach i Szumawie (1948), Górach Orlickich (1949), Beskidach (1951), Górach Izerskich (1954) i Rudawach (1955).
Na polecenie władz w 1954 doszło do połączenia służb czeskich (Horské záchranné služby) i słowackich (Tatranské horské služby[1]). Powstała jedna Horská služba (w praktyce czeskie służby wchłonęły słowackie) W 1969, w famach federalizacji państwa czechosłowackiego doszło do podziału organizacji na część czeską i słowacką, a w 1993 po rozpadzie Czechosłowacji odłączyły się słowackie sekcje.
Od 1990 poszczególne czeskie sekcje terenowe działały właściwie samodzielnie, tworząc Sdružení horských služeb ČR. Od 2001 sekcje zmieniły nazwę na Horská služba České republiky, potem w 2004 na Horská služba ČR i ponownie jako całość pomagają i ratują turystów na terenach górskich w całym kraju. Siedzibą jest Szpindlerowy Młyn.
Na Słowacji w 2003 rozpoczęła działalność Horská záchranná služba z siedzibą w Popradzie. Działają tam również dwie inne organizacje ratownictwa górskiego: Horská služba (z podziałem na sekcje) oraz Tatranská horská služba, działająca tylko w Tatrach.
[edytuj] Horská služba współcześnie
Horská služba zatrudnia ponad 100 zawodowych ratowników, którym pomaga ponad 350 ochotników. Rocznie interweniuje w około 600 przypadkach. Numer alarmowy w komórkach to 155.
[edytuj] Placówki według pasm górskich
[edytuj] Karkonosze
- Špindlerův Mlýn - siedziba główna i sekcji karkonoskiej
- Harrachov
- Rokytnice nad Jizerou
- Studenov
- Strážné
- Pec pod Sněžkou
- Luční bouda
Tylko w zimie:
- Benecko
- Černý Důl
- Janské Lázně
- Pomezní Boudy (Malá Úpa)
- Žacléř
- Velká Úpa
[edytuj] Góry Izerskie
[edytuj] Rudawy
Tylko w lecie:
- Tisá
Weekendowe:
- Český Jiřetín
- Komáří vížka
- Měděnec
- Nové Hamry
[edytuj] Szumawa
- Železná Ruda, siedziba sekcji
- Zadov
- Kramolín
Weekendowe:
- Kubova Huť
[edytuj] Góry Orlickie
- Deštné v Orlických horách, siedziba sekcji
- Říčky
- Čenkovice
[edytuj] Jesioniki
- Červenohorské sedlo, siedziba sekcji
- Velké Vrbno
- Ovčárna
- Karlov pod Pradědem
- Ramzová
- Petříkov
- Skřítek
- Horní Morava
[edytuj] Beskidy
- Frýdlant nad Ostravicí, siedziba sekcji
- Velký Polom
- Javorový
- Gruň
- Pustevny
- Soláň
- Kohútka
Weekendowe:
Przypisy
- ↑ Za początek słowackich służb ratowniczych można uznać rok 1923, kiedy Klub slovenských turistů zorganizował Sbor tatranských horských vůdců, a w roku 1933 Sdružení pro záchrannou službu. W okresie niepodległej Słowacji w latach 40. XX wieku w słowackich Tarach działał Záchranářský sbor Klubu slovenských turistů a lyžařů. Całkowicie profesjonalna organizacja ratownicza w słowackich Tatrach powstała w 1950 i była to właśnie Tatranská horská služba.
