Husajn ibn Talal
Z Wikipedii
Husajn ibn Talal, król Husajn I, ar. حسين بن طلال, (ur. 22 maja 1935 w Ammanie, zm. 7 lutego 1999 tamże) - król Jordanii z dynastii Haszymidów.
Najstarszy syn króla Talala. Na czele państwa Jordańskiego stał od 1952 aż do śmierci w 1999. Był władcą uzależnionym od Wielkiej Brytanii, ponieważ włączył cztery lata po zostaniu królem Legion Arabski (legion składał się z brytyjskich oficerów) do Jordańskich Sił Zbrojnych. W 1958 doprowadził do unii z państwem Irackim. W ten sposób stworzył Federację Arabską. Bardzo bronił wszystkich swoich ziem lecz podczas wojny z Izraelem (wojna trwała 6 dni) stracił Zachodni Brzeg.
Wiele osób podziwia go a wiele nienawidzi za zliwikdowanie w 1970 Organizacji Wyzwolenia Palestyny na terytorium jego państwa. W 1988 zrezygnował z praw do Zachodniego Brzegu Jordanu na rzecz Palestyńczyków.
[edytuj] Małżeństwa i potomstwo
Jego pierwszą żoną została Dinah Abdul Hamid, księżniczka egipska. Ich ślub miał miejsce 19 kwietnia 1955, a rozwiedli się rok później. Mieli córkę:
Po raz drugi ożenił się 25 maja 1961, z Antoinette Avril Gardiner, córką brytyjskiego pułkownika i doradcy w armii jordańskiej. Antoinette przyjęła imię Mouna Al-Husajn (Marzenie Husajna), ale nie nosiła tytułu królowej - jedynie tytuł księżnej. Para miała 4 dzieci:
- Abdullaha II (ur. 1962),
- Faisala (ur. 1963),
- Zein (ur. 1968),
- Aishę (ur. 1968).
24 grudnia 1972 poślubił Alię Bahę Edin Tukan, Palestynkę - córkę jordańskiego dyplomaty. Zginęła ona w tajemniczych okolicznościach, w katastrofie heliktoptera, w 1978. Para miała 2 dzieci:
Jego czwartą żoną została Elisabeth (Lisa) Halaby, 15 czerwca 1978. Przyjęła ona imię Noor Al-Husajn (Światło Husajna). Para miała 4 dzieci:
