Ignacy Ogiński
Z Wikipedii
Ignacy Ogiński (ur. ok. 1698 – zm. 1775) – marszałek wielki litewski, kasztelan wileński[1], oboźny litewski i dyplomata.
Poseł polski w Rosji (wyznaczony przez radę senatu w 1739. Na dworze carycy dopiero od 1743). Chciał załatwić sprawy korekty granic Rzplitej z Ukrainą i postulować by Ernest Jan Biron powrócił na tron kurlandzki. Nic nie osiągnął ponieważ okazało się, że jego postulatów nie popierają August III Sas i Heinrich von Brühl, którzy chcieli za wszelką cenę uniknąć zadrażnień z Rosją.
[edytuj] Źródło
- Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 383.
Przypisy
- ↑ Historia Dyplomacji Polskiej, tom II 1572-1795 pod red. Zbigniewa Wójcika, PWN Warszawa 1982, s. 736
Stanisław Czupurna • Rumbold Wolimuntowicz • Piotr Montygierdowicz • Radziwiłł Ostykowicz • Marcin Gasztołd • Bohdan Sakowicz • Piotr Janowicz Montygierdowicz • Jan Jurjewicz Zabrzeziński • Mikołaj Radziwiłł • Michał Kieżgajło • Stanisław Kiszka • Jan Radziwiłł • Jan Janowicz Zabrzeziński • Mikołaj Radziwiłł Czarny • Jan Hieronimowicz Chodkiewicz • Mikołaj Krzysztof Radziwiłł (Sierotka) • Albrecht Radziwiłł • Stanisław Radziwiłł • Krzysztof Dorohostajski • Piotr Wiesiołowski • Jan Stanisław Sapieha • Krzysztof Wiesiołowski • Aleksander Ludwik Radziwiłł • Krzysztof Zawisza • Aleksander Hilary Połubiński • Stanisław Kazimierz Radziwiłł • Jan Dolski • Aleksander Paweł Sapieha • Marcjan Dominik Wołłowicz • Paweł Karol Sanguszko • Ignacy Ogiński • Józef Paulin Sanguszko • Władysław Gurowski • Ignacy Potocki • Ludwik Tyszkiewicz