Mikołaj Krzysztof Radziwiłł (Sierotka)

Z Wikipedii

Mikołaj Krzysztof Radziwiłł "Sierotka"
Mikołaj Krzysztof Radziwiłł "Sierotka"
Trąby
Data urodzenia	2 sierpnia 1549
Miejsce urodzenia	Ćmielów
Data śmierci	28 lutego 1616
Miejsce śmierci	Nieśwież

Rodzina	Radziwiłł
Rodzice	Mikołaj Krzysztof Radziwiłł "Czarny" Elżbieta Szydłowiecka
Małżeństwo	Elzbieta "Halaszka" Eufemia Wiśniowiecka
Dzieci	z Elzbietą "Halaszką" Eufemią Wiśniowiecką: Jan Jerzy Radziwiłł Elżbieta Radziwiłł(1585-1618) Albrycht Władysław Radziwiłł Mikolaj Radziwiłł Krzysztof Mikolaj Radziwiłł Zygmunt Karol Radziwiłł Katarzyna Radziwiłł(1593-1600) Krystyna Radziwiłł(1593-1599) Aleksander Ludwik Radziwiłł

Zbroja Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła (Sierotki)

książę Mikołaj Krzysztof Radziwiłł, zwany Sierotka herbu Trąby (ur. 2 sierpnia 1549 w Ćmielowie – zm. 28 lutego 1616 w Nieświeżu) – wojewoda wileński od 1604, wojewoda trocki od 1590, kasztelan trocki od 1586, marszałek wielki litewski w latach (1579-1586), marszałek nadworny litewski od 1569, starosta szawelski, pamiętnikarz.

Był synem Mikołaja Krzysztofa Radziwiłła Czarnego i Elżbiety z Szydłowieckich, córki Krzysztofa. Wychowany w kalwinizmie na przyszłą podporę reformacji, po śmierci ojca na skutek pobytu w Rzymie i osobistego zetknięcia z Commendonim, Hozjuszem i Skargą przeszedł w 1567 przeszedł z kalwinizmu na katolicyzm, po czym otwierał zamknięte przez jego ojca kościoły, m.in. w Szydłowcu.

W 1568 walczył nad Ułą, w 1569 został marszałkiem nadwornym litewskim, w 1573 brał udział w poselstwie po Henryka Walezego do Paryża, następnie w wyprawach moskiewskich Batorego. W latach 1582-1584 odbył podróż do Ziemi Świętej. Po pielgrzymce, w 1585 częściowo przebudował wnętrza zamku w Szydłowcu a w 1591 roku zatwierdził prawa miejskie dla tego miasta. Gorliwy katolik, popierał Zygmunta III Wazę w staraniach o unię kościelną, dostarczył mu posiłków przeciw rokoszowi Zebrzydowskiego, Nieśwież ufortyfikował, zaopatrzył go w słynne armaty, zbudował zamek w Nieświeżu, wspaniały kościół jezuitów, zakładał klasztory, budował drogi i szpitale, rozwijał szeroką działalność filantropijną, opiekował się ubogimi studentami. Wykształcony, studiował zwłaszcza geografię i medycynę. Napisał dzieje swojej podróży, wydane w 1601, w przeróbce łacińskiej, a potem w tłumaczeniu polskim jako Peregrynacja abo pielgrzymowanie do Ziemi Świętej (1607).

Drukarnię w Nieświeżu podarował Akademii wileńskiej, współpracował w dziele unii kościoła wschodniego z katolicyzmem. Był protektorem kartografii polskiej, wydając mapę Litwy Tomasza Makowskiego.