Inaczej (miesięcznik)
Z Wikipedii
Inaczej | |
---|---|
Częstotliwość | Miesięcznik |
Kraj | Polska |
Wydawca | Agencja Wydawniczo-Reklamowa „Softpress” |
Rodzaj czasopisma | społeczno-polityczny |
Pierwsze wydanie | 1990 |
Ostatnie wydanie | 2002 |
Redaktor naczelny | Andrzej Bulski |
Średni nakład | 50 tys. egz. |
Liczba stron | 64 |
ISSN | 1230-9532 |
Inaczej - polski miesięcznik, ukazujący się od czerwca 1990 do maja 2002 r. o profilu społeczno-politycznym, przeznaczony dla środowiska LGBT, zawierający też materiały z gatunku miękkiej erotyki. Wydawcą pisma była spółka wydawnicza „Softpress” z Poznania.
Pierwotny tytuł pisma brzmiał: „Miesięcznik Kochających Inaczej”. Po jednej z kolejnych zmian szaty graficznej wydawca pozostawił ostatni człon nazwy, pisany kapitalikami.
Przez cały okres istnienia pisma jego redaktorem naczelnym był Andrzej Bulski. Sekretarzem redakcji był Marek Piochacz. Stałymi etatowymi pracownikami redakcji byli: Marcin Krzeszowiec i Sergiusz Wróblewski.
Pismo było redagowane głównie przez zespół dziennikarzy-wolontariuszy. Najdłużej z Inaczej współpracowali: Leszek Bolewski, Yga Kostrzewa, Maciej Wawrzyniak, Karol Martel, Marta Maciejewska, Marek Mrok, Andrzej Selerowicz, Waldemar Zboralski, Tomasz Stankiewicz, Krzysztof Halama, Tomasz Pniewski, Pierre Mika.
W okresie 12 lat ukazywania się pisma przeprowadziło ono ponad 100 wywiadów. Rozmówcami miesięcznika byli zarówno politycy lewicowi i liberalni jak i artyści, aktorzy, dziennikarze, ludzie nauki oraz działacze społeczni, m.in.: Leszek Miller, Aleksander Kwaśniewski, Zofia Kuratowska, Zbigniew Siemiątkowski, Maryla Rodowicz, Marek Kotański, Tomasz Raczek, Mariusz Szczygieł.
Pismo udostępniało swoje łamy ogłoszeniom towarzyskim. Pismo stale informowało o przedsięwzięciach prawnych i propagandowych podejmowanych przeciw środowiskom LGBT przez różne instytucje na świecie, w tym przez różne kościoły oraz władze poszczególnych państw. Inaczej ostrzegało o zagrożeniach wynikających np. z podróżowania w regiony świata, gdzie fizycznie prześladowano osoby homoseksualne. Pismo domagało się wyjaśnienia Akcji Hiacynt oraz wyjaśnienia kwestii różowych teczek. Pismo szczegółowo informowało o działaniach politycznych w ramach Unii Europejskiej, sprzyjających środowiskom lesbijsko-gejowskim.
Inaczej śledziło na bieżąco rozwój ruchów społeczno-politycznych, które redakcja tego czasopisma definiowała jako skrajnie nacjonalistyczne i ostrzegała polskich polityków o wynikających z tego zdaniem redakcji zagrożeniach. Regularnie podawane były listy osób, które redakcja uznała za homofobów z Polski i innych krajów.
Po zakończeniu ukazywania się pisma jego następcami były: "On i On", "InterHome", również wydawane przez "Softpress".
Wydawca pisma uruchomił również własny portal: polgej.pl