Indyk

Meleagris gallopavo gallopavo - zamieszkiwał wulkaniczny płaskowyż na północ od miasta Meksyk, obecnie prawdopodobnie wymarły, jednak wywodzący się od niego indyk domowy (M. g. gallopavo var. domesticus) jako ptak hodowlany spotykany jest na całym świecie.
Meleagris gallopavo sylvestris - wschodnia część USA od Maine i jeziora Ontario po Południową Dakotę i północny Teksas.
Meleagris gallopavo osceola - Floryda, Luizjana i Południowa Karolina.
Meleagris gallopavo intermedia - wschodni Meksyk, zachodni i środkowy Teksas, Oklahoma i Kalifornia.
Meleagris gallopavo mexicana - zachodnie Sierra Madre i Kalifornia.
Meleagris gallopavo merriami - zachodnia część USA.

Indyki introdukowano również w Niemczech i na Nowej Zelandii.

Cechy gatunku: Samce są znacznie większe od samic. Upierzenie samca jest czarne, pokryte brązowo-białym prążkowaniem. Głowa i szyja naga, pokryta brodawkami. Korale i grzebień dobrze wykształcone. W zależności od pory roku naga skóra zmienia kolor od niebieskiego i czerwonego po niemal biały. Nogi szaro-zielonkawo-żółte. Samice mniejsze i mniej kontrastowe. Istnieją różnice w wielkości i upierzeniu między poszczególnymi podgatunkami.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 90-125 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 120-180 cm
waga ok. 3-11 kg
Biotop: Skraje lasów lub lasy z terenami otwartymi.
Gniazdo: Płytkie zagłębienie w ziemi ukryte w gęstej roślinności. Często jedno gniazdo jest budowane przez dwie samice, które następnie znoszą w nim jaja, które wspólnie wysiadują.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w styczniu - marcu 4-17 jaj.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są od zniesienia pierwszego jaja przez okres 25-30 dni przez samicę. Pisklęta opuszczają gniazdo po około 2 tygodniach, lecz w razie zagrożenia mogą to zrobić już po 24 godzinach od wyklucia.
Pożywienie: Głównie rośliny, uzupełniane drobnymi zwierzętami.
Ochrona: W wielu stanach gatunek łowny.