Instrukcja UOP nr 0015/92

Z Wikipedii

Instrukcja UOP nr 0015/92 wydana została w październiku 1992 przez dyrektora Biura Analiz i Informacji UOP Piotra Niemczyka. Istnienie jej ujawnił Jarosław Kaczyński w marcu 1993 r. Zdaniem wielu polityków przewidywała inwigilację członków partii politycznych i pozyskanie płatnych informatorów, w szczególności wobec prawicowych ugrupowań sprzeciwiających się polityce prezydenta Lecha Wałęsy i rządu Hanny Suchockiej.

W oparciu o tę instrukcję miał powstać tzw. zespół pułkownika Jana Lesiaka.

Zespół ten złożony z szeregu agentów pod kierownictwem Jana Lesiaka miał w 1993 opracować plany działań operacyjnych UOP, których elementem miała być inwigilacja przywódców antywałęsowskiej prawicy. Celem działań miała być dezintegracja opozycji prawicowej, poprzez skłócenie i skompromitowanie czołowych działaczy Porozumienia Centrum, Ruchu Trzeciej Rzeczypospolitej oraz Ruchu dla Rzeczypospolitej. Zamierzano ich kompromitować m.in. przy wykorzystaniu tajnych agentów UOP w środowiskach prawicowych. Do zespołu pułkownika Lesiaka wchodzić mieli zarówno byli oficerowie SB, jak i ludzie z naboru do UOP po 1990 r. (ci pierwsi stanowili większość).

Szefem UOP był wtedy generał Gromosław Czempiński, a nadzorował go ówczesny szef MSW Andrzej Milczanowski. Obaj zaprzeczali, by doszło do inwigilacji. Temat inwigilacji posłów prawicy powracał wielokrotnie. Według słów Pałubickiego badanie dokumentacji UOP w okresie jego sprawowania funkcji koordynatora służb specjalnych potwierdziło zarzuty. Jan Lesiak, Lech Wałęsa, całe ówczesne władze UOP, a także Andrzej Barcikowski (były szef ABW) zaprzeczają prawdziwości informacji podawanych przez Jarosława Kaczyńskiego i Janusza Pałubickiego.