Isaiah Berlin

Z Wikipedii

Sir Isaiah Berlin (ur. 6 czerwca 1909 w Rydze, Łotwa, zm. 5 listopada 1997 w Oksfordzie), brytyjski historyk idei i filozof, pochodzący z rodziny łotewskich Żydów.

Zwolennik liberalizmu. W 1921 wraz z rodziną wyemigrował z Łotwy do Wielkiej Brytanii. Studiował w Oksfordzie w St. Paul's School oraz w Corpus Christi College. W latach 30. XX w. wykładowca w Oksfordzie. W czasie II wojny światowej pracował w służbie dyplomatycznej w Waszyngtonie. W 1957 uzyskał tytuł szlachecki. W tym czasie objął katedrę teorii społecznych i politycznych na Oxford University. W latach 1966-1975 przewodniczył Wolfson College, a w 1974-1978 British Academy. Wykładał na wielu uniwersytetach amerykańskich (Harvard, Princeton, Columbia).

[edytuj] Berlin o wolności

Sir Isaiah Berlin stworzył koncepcję dwóch wolności:

wolność pozytywna - tzw. "wolność do..." (zgromadzeń, wpływu na władze, wyborów, reprezentacji) tożsama z demokracją i demoliberalizmem. (główni ideolodzy John Stuart Mill, Max Weber)
wolność negatywna - tzw. "wolność od..." (przymusu ze strony władz, obciążeń podatkowych, ingerencji władz w życie prywatne) na której bazuje konserwatywny liberalizm (główni ideolodzy: Alexis de Tocqueville, Frédéric Bastiat, Herbert Spencer

Isaiah Berlin uważał, ze tylko "wolność negatywna" jest prawdziwą wolnością. Demokracja stanowi bowiem raczej zagrożenie dla wolności niż środek prowadzący do wolności, ingerując w życie ludzkie mamiąc złudnym "prawem wyboru", wykorzystując niechęć wielu do sprzeciwu "wybranych przez nich władz".