Iwan Gonta
Z Wikipedii
Iwan Gonta, ukr. Іва́н Ґо́нта (1705 - 1768) – jeden z przywódców (począwszy od rzezi humańskiej) powstania hajdamaków w 1768 na Ukrainie Prawobrzeżnej.
Był sotnikiem nadwornej milicji wojewody kijowskiego Franciszka Salezego Potockiego. Razem ze dowodzonym przez siebie oddziałem zamiast bronić Humania dołączył do hajdamaków Maksyma Żeleźniaka. Po zajęciu Humania został mianowany pułkownikiem humańskim. Wzięty do niewoli przez rosyjskich żołnierzy generała Kreczetnikowa, został wydany staroście halickiemu Franciszkowi Ksaweremu Branickiemu i stracony (odarty ze skóry i poćwiartowany) we wsi Serby (obecnie Gontivka) koło Mohylowa.
Bohater poematu Tarasa Szewczenki pt. Hajdamacy (1841).
Zobacz też: hajdamacy, Koliszczyzna
