Maksym Żeleźniak
Z Wikipedii
Maksym Żeleźniak (ukr. Максим Залізняк, ros. Максим Железняк) (ur. ok. 1740, zm. po 1768) - kozak zaporoski, przywódca koliszczyzny.
Urodził się w miasteczku Miedwiediwka w okolicy Czehrynia. Po śmierci ojca, w wieku 13 lat uciekł na Zaporoże. Sługa klasztorny. W 1768 został jednym z przywódców koliszczyzny, powstania hajdamaków. Został wybrany pułkownikiem, następnie hetmanem wojska hajdamackiego. Żeleźniak wraz z Iwanem Gontą byli sprawcami tzw. rzezi humańskiej (29 czerwca 1768), kiedy zamordowano w Humaniu około 20 tys. szlachty, unitów, Żydów oraz ludzi chcących się schronić przed nimi. Następnie został schwytany przez wojska rosyjskie, po czym jako rosyjski poddany najprawdopodobniej skazany na katorgę i wywieziony na Syberię, do Nerczyńska, gdzie zmarł. Według innej wersji, zbiegł z zesłania, lecz został pojmany; istnieje też wersja, że zbiegł i wziął udział w powstaniu Jemieliana Pugaczowa 1773-1775.
