Izabela de Warenne

Z Wikipedii

Izabela de Warenne, właściwie: Isabella de Warenne (ok. 1253 - ok. 1296) - królowa Szkocji jako żona Jana Balliola.

[edytuj] Rodzina

Była drugą córką Jana de Warenne, siódmego earla Surrey. Jej ojciec był zaufanym dwóch kolejnych królów Anglii - Henryka III (przyrodniego brata Alicji de Lusignan) i Edwarda I. Dowodził wojskami angielskimi podczas podboju Walii i szkockiej wojny o niepodległość. Podczas tej ostatniej wojny, został pokonany przez Williama Wallace'a i Andrew de Moray'a w bitwie pod Stirling, ale zwyciężył do pod Falkirk.

Jej matką była Alicja de Lusignan. I tak jej dziadkami od strony matki byli: Hugo X de Lusignan i Izabela d'Angoulême (wdowa po królu Anglii - Janie bez Ziemi).

[edytuj] Małżeństwo

Poślubiła Jana Balliola, ósmego barona Bywell w 1281. W 1292 Jan został przez Szkotów wybrany na nowego króla i rok później Jan i Izabela zostali koronowani na króla i królową. Para miała syna (i prawdopodobnie 4 innych dzieci):

• Edwarda Balliola, króla Szkocji (zm. 1364),
• księżniczkę Alinore Balliol,
• księżniczkę Annę Balliol,
• księżniczkę Agness Maud Balliol,
• księcia Henryka Balliola (zm. 16 grudnia 1332, w bitwie pod Annan).

Nie wiadomo, kiedy zmarła Izabela, ale przyjmuje się, że nastąpiło to po 1296, czyli po tym jak Jan abdykował i Anglicy wywiezli go do Anglii i zamknęli w Tower of London.