Józef Wasilewski
Z Wikipedii
Józef Wasilewski herbu Drzewica (ur. 1759 Witebsk - zm. 1831 Warszawa). Generał brygady Księstwa Warszawskiego.
Wychowanek a następnie wychowawca Korpusu Kadetów w Warszawie. Od 1781 w służbie liniowej. Podczas insurekcji 1794 major w Kwatermistrzostwie Generalnym. Po upadku powstania emigrował i od 1797 służył w Legionach Polskich we Włoszech. Adiutant J. H. Dąbrowskiego. Od 1799 szef batalionu, potem oficer sztabu Legii Naddunajskiej. Brał udział w kampanii przeciw Austriakom. Jako emisariusz polskich organizacji wyjechał do kraju.
W 1806 pułkownik i dowódca pułku piechoty. W Dywizji J. H. Dąbrowskiego odbył kampanie przeciwko Prusom. Przeszedł potem na stanowisko szefa administracji armii Księstwa Warszawskiego. Potem szef V wydziału Ministerium Wojny, komisarz-ordynator generalny armii. Generał z 1812. Podczas walk odwrotowych spod Moskwy nad Berezyną dostał się do niewoli rosyjskiej. Internowany w Tambowie.
Od 1815 służył w armii Królestwa Polskiego m.in. komendant twierdzy Zamość. Od 1820 komendant Korpusu Kadetów w Kaliszu. Wskutek zadrażnień z wielkim księciem Konstantym wystąpił o dymisję. Uzyskał ją na bardzo złych warunkach i żył w niedostatku w Warszawie, gdzie zmarł.
[edytuj] Bibliografia
- H. P Kosk, Generalicja polska, t. 2 wyd.: Oficyna Wydawnicza Pruszków 2001