Józef z Arymatei

Z Wikipedii

Rzeźba Józefa z Arymatei z Kolonii

Józef z Arymatei - wg Nowego Testamentu człowiek, który ofiarował grób przygotowany dla siebie, na pochówek ukrzyżowanego Jezusa. Był osobą majętną, prawdopodobnie również członkiem Sanhedrynu^[1]. Józef wyczekiwał królestwa Bożego^[2] i według Ewangelii św. Jana był uczniem Jezusa^[3].

Po śmierci Jezusa udał się do Piłata i poprosił o ciało Jezusa^[4]. Piłat, upewniony przez centuriona o śmierci skazańca, spełnił prośbę Józefa. Ten zaś niezwłocznie zakupił płótno^[5] i udał się na Golgotę, aby zdjąć ciało z krzyża. Tam, razem z Nikodemem, owinęli ciało Jezusa w płótno i namaścili mirrą i aloesem^[6]. Ciało złożyli w grobie wykutym w skale.

Józef z Arymatei jest świętym Kościołów katolickiego i prawosławnego oraz niektórych Kościołów anglikańskich. Jego liturgiczne wspomnienie w Kościele rzymskokatolickim przypada na 17 marca, zaś w Kościołach luterańskim i anglikańskim w 31 lipca. W Kościele prawosławnym przypada w niedzielę św. Niewiast Niosących Wonności - drugą niedzielę po święcie Paschy.

Józef jest bohaterem niektórych wczesnych apokryfów Nowego Testamentu oraz legend powstałych w średniowieczu, wiążących jego osobę z Brytanią i św. Graalem.

[edytuj] Legendy arturiańskie

Józef z Arymatei był tym, który zebrał krew z przebitego boku Jezus Chrystus do legendarnego kielicha zwanego św. Graalem.

Następnie udał się z nim w podróż na Wyspę Potężnych, jak była nazywana przez tubylców Brytania. Tam ukrył kielich na Świętych Regaliach, które pod swoją opiekę wzięła Pani Jeziora, czyli najwyższa kapłanka świętej wyspy Avalon.

Józef założył pierwszy klasztor w Brytanii i skupił wokół siebie grupę katechumenów, którzy poszli za nim w imię Chrystusa.