Jacques de Vitry
Z Wikipedii
Jacques de Vitry (ur. ok. 1163, zm. 1 maja 1240) – francuski kardynał.
Był biskupem Akki w Królestwie Jerozolimskim (1216-28) i jednym z organizatorów III. wyprawy krzyżowej. Zasłynął jako kronikarz, autor opisu krajów Wschodu w dziele Historia orientalis, wydanym w 1611 roku. W grudniu 1228 papież Grzegorz IX mianował go kardynałem-biskupem Frascati i w następnych latach wysyłał jako legata do Francji i Niemiec. W 1239 wybrano go na patriarchę Jerozolimy, jednak nominacja ta nie została zatwierdzona przez papieża. Prawdopodobnie od 1237 był dziekanem Świętego Kolegium[1]. Zmarł w Rzymie.
Jest autorem przytaczanych we franciszkańskich źródłach listów oraz Historia Occidentalis, w której mowa jest o rozwoju ruchu związanego ze św. Franciszkiem z Asyżu w Italii i na Bliskim Wschodzie.
Przypisy
- ↑ Annuaire Pontifical Catholique 1929, s. 117, podaje, że Jacques de Vitry został dziekanem po śmierci kardynała Pelagio Galvani w styczniu 1240, jednak w swietle nowszych badań datę śmierci kardynała Galvani przesuwa się na rok 1230. Wówczas, zgodnie z porządkiem starszeństwa, funkcja dziekana powinna była przypaść biskupowi Sabiny Jean Halgrin d'Abbeville, a po jego śmierci w 1237 kardynałowi de Vitry
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Biografia w encyklopedii katolickiej (en)
- The Cardinals of the Holy Roman Church (en)
- Kardynałowie biskupi Frascati (it)
| Poprzednik Jean Halgrin d'Abbeville |
 |
Dziekan Kolegium Kardynalskiego 1237 — 1240 |
|
Następca Rinaldo Conti di Segni |
