Papież Aleksander IV
Z Wikipedii
| Aleksander IV | |
 |
|
| Herb | |
 |
|
| Imię łacińskie | Alexander PP. IV |
| Data wyboru | 12 grudnia 1254 |
| Imię i nazwisko | Rinaldo Conti |
| Urodzony | ok. 1185 Anagni, Włochy |
| Zmarł | 25 maja 1261 Viterbo, Włochy |
Aleksander IV, właściwie Rinaldo Conti (ur. 1185 w Anagni we Włoszech - zm. 25 maja 1261 w Viterbo). Podobnie jak Innocenty III i jego wuj Grzegorz IX, członek rodziny hrabiowskiej Segni. Grzegorz IX mianował go kardynałem-diakonem S. Eustachio (18 września 1227), kamerlingiem Św. Kościoła Rzymskiego (10 maja 1229), oraz kardynałem-biskupem Ostia e Velletri (5 września 1231). Dziekan Św. Kolegium Kardynałów od 1240. Po śmierci Innocentego IV obrano go papieżem w Neapolu 12 grudnia 1254 roku. Prowadził on bardziej pojednawczą politykę w stosunku do Hohenstaufów niż jego poprzednik.
Za jego rządów nastąpiło przyznanie większych kompetencji inkwizytorom w walce przeciwko heretykom (w 1256 otrzymali oni moc wzajemnego rozgrzeszania się).
[edytuj] Kardynałowie z nominacji Aleksandra IV
W ciągu sześciu lat i pięciu miesięcy pontyfikatu Aleksander IV najprawdopodobniej nie mianował żadnych nowych kardynałów. Niektóre źródła podają jednak, że ok. 1255 roku wyniósł on do godności kardynalskiej dwóch duchownych:
- Riccardo di Montecassino (zm. 1262), benedyktyn, opat Monte Cassino, mianowany rzekomo kardynałem-prezbiterem S. Ciriaco alle Terme; 10 sierpnia 1259 został pozbawiony godności kościelnych za udział w koronacji Manfreda Hohenstaufa na króla Sycylii.
- Tesauro dei Beccheria, generał kongregacji benedyktynów z Vallombrosa, mianowany rzekomo kardynałem-diakonem. Został ścięty przez gibelinów we Florencji w 1258.
[edytuj] Źródła
The Cardinals of the Holy Roman Church
K. Eubel, Hierarchia Catholica Medii Aevi vol. I[1]
K. Dopierała, Księga papieży, Wyd. Pallotinum, Poznań 1996
Boso Breakspeare • Melior le Maitre • Cencio • Ottaviano Conti di Segni • Stefano di Ceccano • Rinaldo Conti di Segni • Niccolo da Anagni • Pierre de Roncevault • Pierre de Charny • Odon de Châteauroux • Pietro de Montebruno • Guglielmo di San Lorenzo • Raynaldus Marci • Angelo de Vezzosi • Berardo di Camerino • Niccolo • Tommaso d'Ocra • Teodorico Ranieri • Arnaud Frangier de Chanteloup • Bertrand des Bordes • Arnaud d'Aux • Gasbert de Valle • Stefano Aldebrandi Cambaruti • Arnaud Aubert • Pierre du Cros • Marino Giudice • Marino Bulcani • Stefano Palosio • Cosimo Gentile Migliorati • Corrado Caraccioli • Enrico Minutoli • Antonio Correr • François de Conzie • Francesco Condulmer • Ludovico Trevisan • Latino Orsini • Guillaume d'Estouteville • Raffaele Sansoni Galeotti Riario • Innocenzo Cibo • Francesco Armellini Pantalassi de' Medici • Agostino Spinola • Guido Ascanio Sforza • Vitellozzo Vitelli • Michele Bonelli • Luigi Cornaro • Filippo Vastavillani • Enrico Caetani • Pietro Aldobrandini • Ludovico Ludovisi • Ippolito Aldobrandini • Antonio Barberini • Paluzzo Paluzzi Altieri degli Albertoni • Galeazzo Marescotti (pro-kamerling) • Giovanni Battista Spinola • Annibale Albani • Silvio Gonzaga Valenti • Girolamo Colonna di Sciarra • Carlo Rezzonico • Romoaldo Braschi-Onesti • Giuseppe Maria Doria Pamphili (pro-kamerling) • Bartolomeo Pacca • Pietro Francesco Galleffi • Giacomo Giustiniani • Tommaso Riario Sforza • Lodovico Altieri • Filippo De Angelis Vincenzo Gioacchino Pecci • Camillo di Pietro • Domenico Consolini • Luigi Oreglia di Santo Stefano • Francesco Salesio della Volpe • Pietro Gasparri • Eugenio Pacelli • Lorenzo Lauri • Benedetto Aloisi Masella • Jean-Marie Villot • Paolo Bertoli • Sebastiano Baggio • Eduardo Martínez Somalo • Tarcisio Bertone
| Poprzednik Jacques de Vitry |
 |
Dziekan Kolegium Kardynalskiego 1240 − 1254 |
|
Następca Odon de Châteauroux |
|
