Jan Gerhard
Z Wikipedii
Jan Gerhard, właśc. Wiktor Lew Bardach (ur. 17 stycznia 1921 we Lwowie, zm. 20 sierpnia 1971 w Warszawie) – pułkownik Ludowego Wojska Polskiego, uczestnik francuskiego ruchu oporu, pisarz, dziennikarz i publicysta. Od 1969 poseł na Sejm z okręgu w Krośnie.
Odznaczony Krzyżem Walecznych .
Ukończył III Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Króla Stefana Batorego we Lwowie. Przed wojną był członkiem prawicowej organizacji syjonistycznej Bejtar. Od 1940 w wojsku polskim we Francji. W okresie wojny uczestnik francuskiego ruchu oporu. W latach 1945-1952, żołnierz Wojska Polskiego. był m.in. dowódcą 34 Pułku Piechoty biorącego udział w Akcji "Wisła" w Bieszczadach. Według świadków z 34 Budziszyńskiego pułku piechoty, Gerhard zlecił wykonanie publicznej egzekucji ciężko rannego żołnierza UPA, ujawnionego w czasie akcji przesiedleńczej na wozie ewakuowanej rodziny ukraińskiej. Z jego rozkazu zlikwidowano również na miejscu bez sądu innych ujętych żołnierzy UPA[1].
W 1952 aresztowany pod fałszywym zarzutem udziału, z inspiracji wywiadu francuskiego, w spisku na życie gen. Świerczewskiego. Zwolniony w 1954.
W kolejnych latach był redaktorem naczelnym tygodnika "Forum", w latach 1965-1968 był kierownikiem literackim zespołu filmowego "Rytm". Napisał m.in. powieść dokumentalną Łuny w Bieszczadach, na motywach której został zrealizowany film Ogniomistrz Kaleń w reżyserii Ewy i Czesława Petelskich, oraz szereg studiów politycznych, przede wszystkim dotyczących Charles'a de Gaulle'a (wydane pod tytułem Czas generała); ponadto: Grenadierzy (1957), Wojna i ja (1958), Zoolityka (1965), Francuzi (1965), Nie ma El Dorado, Wielkie intermezzo.
Zamordowany przez narzeczonego córki, Zygmunta Garbackiego, w celach rabunkowych.
Przypisy
- ↑ Grzegorz Motyka, Kryptonim Bieszczady, w: "Polityka" nr 34 (2617), s. 70
[edytuj] Bibliografia
- Łuny w Bieszczadach, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1980 (wydanie XI).
- Zabójstwo z premedytacją, Warszawa, 1987.
