Jan III oświęcimski

Z Wikipedii

Jan III oświęcimski (ur. ok. 1366, zm. 1405) - książę oświęcimski w latach 1375/6-1405.

Jan III był jedynym synem księcia oświęcimskiego Jana II i Jadwigi brzeskiej. Początkowo historycy myśleli że osoba Jana III jest tożsama z jego ojcem, dopiero odkrycie kolejnych źródeł uzmysłowiła badaczom fakt jego istnienia.

O rządach Jana III wiadomo niezwykle mało. Książę być może podobnie, jak jego dziadek Jan I był przeznaczony początkowo do stanu duchownego. Świadczyć o tym może dokument z 1379, gdzie książę jest nazwany scholastykiem krakowskim (choć może być nastąpiła tutaj właśnie pomyłka z Janem I). Innym przypuszczalnym dowodem przeznaczenia Jana III do kariery duchownej jest fakt zawarcia układu w 1372, kiedy to Jan II zagwarantował w przypadku swojej bezpotomnej śmierci przekazanie księstwa oświęcimskiego władcy Cieszyna Przemysławowi Noszakowi.

Jakby nie było Jan III bez przeszkód objął rządy w księstwie, choć musiał przyjąć formalną kuratelę Przemysława Noszaka. Fakt ten potwierdza dokument z 25 listopada 1377, w którym książę Cieszyna zatwierdza nadania oświęcimskiego kuzyna.

Pomimo tych zależności od Cieszyna Jan III starał się prowadzić w miarę niezależną politykę. W 1394 ożenił się z Jadwigą, siostrą króla Władysława Jagiełły, co umożliwiło stronie polskiej na spokojniejsze rozprawę z księciem opolskim Władysławem.

W 1397 wraz z innymi książętami śląskimi i biskupem wrocławskim Jan III podpisał w Legnicy układ z królem polskim gwarantującym wspólne działanie przeciwko rozbójnikom. W 1399 próbował zaś wpłynąć na Władysława Jagiełłę by ten zmienił swoje wrogie nastawienie względem biskupa i księcia opolskiego Jana Kropidły.

W polityce wewnętrznej Jan III popierał miasta (przywileje od księcia otrzymały m.in. Kęty i Zator) i kościół (w szczególności zaś podobnie jak jego ojciec i dziadek dominikanów).

Ostatni dokument z którym występuje Jan III, jako żyjący nosi rok 1402. Z innych przesłanek możemy jednak wnosić, że Jan III zmarł dopiero trzy lata później. Nie doczekał się potomstwa, w związku z czym jego władztwo odziedziczyli Piastowie cieszyńscy. Jan III został pochowany w klasztorze dominikańskim w Oświęcimiu.