Jan II oświęcimski

Z Wikipedii

Jan II oświęcimski (ur. ok. 1330,- zm. w 1375 lub 1376), książę oświęcimski w latach 1372-1375/6.

Jan II był jedynym synem księcia oświęcimskiego Jana I Scholastyka i jego pierwszej żony, nieznanej z imienia.

Jeszcze za życia ojca w bliżej nie znanym momencie dopuszczony do formalnych współrządów. Około 1366 Jan II ożenił się z Jadwigą, córką księcia brzeskiego Ludwika II, z którą dochował się syna Jana III, oraz córki: Annę (żonę możnowładcy czeskiego Puty z Castolovic, a potem nieznanego bliżej Aleksandra) i Katarzynę (zmarłą po 5 listopada 1403 roku).

Pełnię władzy w księstwie oświęcimskim Jan II objął po śmierci ojca w 1372. Fakt ten został następnie potwierdzony przez króla czeskiego Wacława IV w dniu 9 października 1372. Jan II musiał jednak wyrazić zgodę na oddanie władztwa w przypadku swojej bezpotomnej śmierci księciu cieszyńskiemu Przemysławowi Noszakowi. Zastanawiające jest tutaj pominięcie faktu, że Jan II posiadał już wtedy syna imiennika. Być może, podobnie jak to miało miejsce w przypadku Jana I, Jan III był przeznaczony początkowo do kariery duchownej.

U progu swojego panowania książę popadł w znaczne trudności finansowe zobowiązując się spłacić sumy zagarnięte przez ojca z scholasterii krakowskiej.

O rządach Jana II nie wiemy, prawie nic. Książę oświęcimski zmarł pomiędzy 1 czerwcem 1375 a 8 październikiem 1376. Jan II został pochowany w kościele dominikanów w Oświęcimiu.