Jan Kempiński
Z Wikipedii
Por. Jan Kempiński "Błysk" (ur. 4 lutego 1921 w Jaskółkach k. Ostrowa Wielkopolskiego, zm. 21 czerwca 1946 w Poznaniu) – jeden z przedstawicieli antykomunistycznego podziemia z Wielkopolski, od grudnia 1939 r. w konspiracji, żołnierz ZWZ-AK. Dwukrotnie odznaczony Virtuti Militari V klasy. Po wejściu Sowietów nie złożył broni. Dowodził oddziałem podlegającym Inspektoratowi Ostrowskiemu Wielkopolskiej Samodzielnej Grupy Operacyjnej "Warta". Przeprowadził szereg udanych akcji przeciwko komunistycznemu aparatowi terroru, m.in. w październiku 1945 r. pod Pleszewem rozbił grupę operacyjną UB i MO z Jarocina. Oddział "Błyska" został rozbity przez UB 22 października 1945 r. w bitwie pod Odolanowem. Zginęło wtedy kilkunastu partyzantów. "Błysk" został aresztowany przez UB 17 grudnia 1945 r. i skazany na karę śmierci, zamordowany 21 czerwca 1946 r. w Poznaniu. Przez cały okres PRL-u uważano go za bandytę. ("Żołnierz Wyklęty"). 22 września 1994 roku Sąd Wojewódzki w Poznaniu wyrok na Jana Kempińskiego uznał za nieważny. "Błysk" został pośmiertnie zrehabilitowany.
Spis treści |
[edytuj] Zasługi por. Jana Kempińskiego
[edytuj] I Podczas okupacji niemieckiej
- Bierze udział w uwolnieniu więźniów z Kielc, za co otrzymuje Krzyż Zasługi i Krzyż Walecznych.
- Wraz z dwoma ludźmi rozbraja 70 żołnierzy niemieckich, za co otrzymuje Krzyż Walecznych.
- Jako dowódca plutonu z 30 ludźmi rozbija pacyfikacje w Górach Świętokrzyskich, za co otrzymuje Krzyż Virtuti Militari V klasy i zostaje przeniesiony do Wyższej Szkoły Wojskowej (podchorążówka) na Lubelszczyźnie.
- Uwalnia więźniów z "Zamku Lubelskiego", za co otrzymuje Krzyż Walecznych.
- Za rozbicie pacyfikacji w lasach parczewskich otrzymuje Krzyż Virtuti Militari IV klasy.
- Za rozbicie we współdziałaniu z armią czerwoną podczas tzw. wyzwolenia 62 pułku niemieckiego otrzymuje Krzyż Walecznych.
Przez okres okupacji wraz z podległymi ludźmi Jan Kempiński zlikwidował 362 "SS- manów", 7 konfidentów, zaminował 8 pociągów, rozbił kilka posterunków żandarmerii.
[edytuj] II W czasie okupacji sowieckiej
- Podjął próbę odbicia działaczy AK z więzienia w Krotoszynie.
- Wraz z garstką ludzi rozbił obławę UB-ecką przeganiając kilkudziesięciu funkcjonariuszy w okolicach Pogrzybowa.
- Podjął w biały dzień próbę odbicia więźniów w Ostrowie Wielkopolskim.
- Rozbił posterunek Milicji w Koźmińcu, Odolanowie.
- Rozbił posterunek UB w Dobrzycy.
- W okolicach Pleszewa zorganizował zasadzkę na wysoko postawionych funkcjonariuszy UB i PPR.
- Zdobył i rozbroił posterunek UB – w Sulmierzycach i ukarał funkcjonariuszy chłostą.
[edytuj] Działalność Grupy "Błyska" na terenie Inspektoratu Ostrowskiego
Po II wojnie światowej żołnierze z Oddziału "Błyska" rozbijali niemieckich niedobitków, niszczyli szajki rabunkowe i pospolite bandy, napadali na rosyjskie konwoje transportujące zagrabiony majątek, odbierali im bydło rozdając wśród rolników. Środki na swoją działalność, utrzymanie i broń brali z napadów na państwowe gorzelnie, państwowe konwoje z pieniędzmi. Nigdy nie napadali na osoby prywatne. Grupa "Błyska" miała duże poparcie w okolicznych wsiach.
[edytuj] Losy Oddziału "Błyska" po śmierci Jana Kempińskiego
Resztkami Grupy "Błyska" dowodził Marian Wasilewski ps. "Wilk", po nim NN "Janek" i NN "Huragan". Działalność partyzancka na terenie Inspektoratu Ostrowskiego trwała do połowy 1946 roku. Ostatnia potyczka miała miejsce pod Benicami. Ocalali żołnierze oddziału "Błyska" ujawnili się przy okazji amnestii 22 lutego 1947 roku.
[edytuj] Bibliografia
[edytuj] Literatura
Kazimierz Krajewski, Janusz Kurtyka, "Żołnierze Wyklęci" Antykomunistyczne podziemie zbrojne po 1944, Oficyna Wydawnicza, Volumen Liga Republikańska, 2002
[edytuj] Czasopisma
- Kwartalnik Historyczny "Karta" nr 10 z 1993
- Notatki Dobrzyckie nr 12 z 1996.
- Gazeta Pleszewska nr 26 z 25.06.1999
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Szczegółowy opis działalności Organizacji Niepodległościowych na terenie Wielkopolski (Oddział "Błyska": patrz p.28, WSGO "Warta" patrz p.157)
- Gazeta Ostrowska, artykuł "Młodość na torturach"
- Wyroki śmierci na żołnierzy podziemia w latach 1944-1946