Jan Kula
Z Wikipedii
Jan Kula (ur. 2 lutego 1922 w Zakopanem, zm. 6 kwietnia 1995 tamże) – polski skoczek narciarski, olimpijczyk.
W czasie II wojny światowej był kurierem na trasie Zakopane–Budapeszt. Następnie walczył we Francji w składzie 4 Warszawskiego Pułku Strzelców Pieszych. Był internowany w Szwajcarii. Do Polski wrócił w lipcu 1946.
Karierę skoczka narciarskiego rozpoczął przed wojną. Wziął udział w mistrzostwach świata w 1939 w Zakopanem (11. miejsce w konkursie skoków). Po wojnie startował na igrzyskach olimpijskich w 1948 w St. Moritz, gdzie w konkursie skoków zajął 33. miejsce. Był dwa razy mistrzem Polski w 1947 i 1950, a wicemistrzem w 1939, 1948, 1953 i 1954. Był także wicemistrzem Polski w kombinacji norweskiej w 1951. Sześciokrotnie zwyciężył w Memoriale Bronisława Czecha i Heleny Marusarzówny w latach 1947-1954.
Startował w klubach zakopiańskich Wiśle, SNPTT i WKS. Po zakończeniu kariery był trenerem.
Za zasługi bojowe był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Walecznych i francuskim Croix de Guerre. Pochowany jest na Nowym Cmentarzu w Zakopanem.
[edytuj] Źródła
- Bogdan Tuszyński: Polscy olimpijczycy XX wieku. T. 1: A-M. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 2004, ss. 446-447. ISBN 8374070501.
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński: Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006. Warszawa: Fundacja Dobrej Książki, 2007, s. 610. ISBN 9788386320103.
- Władysław Zieleśkiewicz: Encyklopedia sportów zimowych. Warszawa: PWN, 2002, s. 118. ISBN 8301135557.
