Jan Seklucjan

Z Wikipedii

Jan Seklucjan (także: Seclucianus, Sekluczian, ur. między 1510 i 1515, zm. w 1578), polski działacz reformacyjny, teolog i pastor luterański, drukarz, tłumacz, wydawca i propagator ewangelickiej literatury religijnej w języku polskim.

[edytuj] Biografia

Niewiele wiadomo o wczesnych latach życia Seklucjana; przypuszczalnie urodził się w Sieklukach koło Radomia lub w miejscowości o tej samej nazwie w Wielkopolsce.

Po odbyciu studiów w Lipsku przyjechał około 1538 do Poznania, gdzie do 1543 był kaznodzieją luterańskim, jednak zagrożony jako "heretyk" karą sądu biskupiego, uciekł w 1544 do Królewca, pod opiekę protektora luteranizmu - księcia Albrechta. Tam rozpoczął działalność jako drukarz i propagator polskiej ewangelickiej literatury religijnej. Opiekował się także parafią w kościele na Steindamm (niem. Steindammer Kirche), która skupiała Polaków ewangelików, zarówno miejscowych, jak i przybyszów.

Zajmował się głównie tłumaczeniami. W 1545-1547 przetłumaczył na język polski "Mały Katechizm" Lutra. W 1547 wydał kancjonał "Pieśni duchowne a nabożne", zawierający 35 pieśni religijnych, w tym 8 autorstwa Lutra. W 1550 wydał "Postyllę Domową". W 1552 ukazało się pierwsze tłumaczenie Nowego Testamentu z łaciny na język polski, które nie było samodzielną pracą Seklucjana (współpracował z nim Stanisław Murzynowski) i od 1563 zostało usunięte przez znacznie bardziej wartościową Biblię Brzeską. Napisał: "Student. Rozprawa krótka a prosta o niktórych ceremonijach i ustawach kościelnych". Tłumaczył także na język niemiecki dzieła Mikołaja Reja .

[edytuj] Bibliografia

• Janusz Małłek: Seklucjan (Seclucianus, Sekluczian) (ok. 1510/1515-1578), w: Polski Słownik Biograficzny. tom 36, Warszawa, Kraków 1995-1996, s. 182-186.
• Karl Völker: Glaubensfreiheit in den Städten Polens. Leipzig 1912
• Walter Hubatsch: Geschichte der evangelischen Kirche in Ostpreußen, Göttingen 1968
• Eduard Kneifel: Geschichte der evangelischen Kirche A. B. in Polen, Niedermarschacht 1962