Jan Walery Jędrzejewicz
Z Wikipedii
Jan Walery Jędrzejewicz (ur. 14 kwietnia 1835 w Warszawie, zm. 19 grudnia 1887) – polski astronom i lekarz.
Urodził się w Warszawie. Od 1854 roku studiował na Wydziale Architektury w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie. Po roku przerwał jednak studia i rozpoczął pracę urzędnika w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. Od 1856 roku studiował w Moskwie medycynę. Po zakończeniu studiów podróżował po Europie (był m.in. w Niemczech, Anglii i Francji) po czym powrócił do kraju 1862 r. i zamieszkał w Płońsku, gdzie rozpoczął praktykę lekarską.
W 1872 roku założył bardzo dobrze wyposażone obserwatorium astronomiczne, w którym od 1875 roku prowadził obserwacje. Prowadził też stację meteorologiczną. W 1878 roku na rok wyjechał z Płońska do Sokołowa, przenosząc z sobą obserwatorium. Jego obserwacje skupiały się głównie na gwiazdach podwójnych i kometach. Prowadził także pionierskie w Polsce badania spektroskopowe, m.in. widma Słońca i komet. Obserwacje były publikowane w prasie fachowej.
Jan Jędrzejewicz zmarł 19 grudnia 1887 na tyfus. Został pochowany w Płońsku. Po śmierci jego obserwatorium zostało przeniesione do Warszawy, umiejscowiono je dość nieszczęśliwie na dziedzińcu szkoły Wawelberga i Rotwanda, przy ulicy Mokotowskiej znajdującej się w Śródmieściu. Dlatego też obserwacje były prowadzone tylko w okresie 1898-1919. Obserwatorium zostało zniszczone podczas II wojny światowej.
Najważniejszym dziełem Jędrzejewicza jest pierwszy w języku polskim podręcznik astronomii pt. Kosmografia. Został on po raz pierwszy wydany w 1886 r. w Warszawie. Wyróżniał się nowoczesnym, jak na ówczesne czasy, podejściem do tematu.
