Janusz Dziewoński

Z Wikipedii

Janusz Dziewoński pseud. Powalski (ur. 12 sierpnia 1890 w Mohylewie, zm. 6 grudnia 1953 w Warszawie) - aktor i reżyser teatralny, ojciec Edwarda Dziewońskiego.

W latach 1908-1911 studiował prawo w uniwersytecie w Moskwie występując równocześnie w akademickim teatrze Lutnia. W 1918 powrócił do Polski i występował w teatrach objazdowych u boku m.in. Stefana Jaracza oraz w filmach Huragan (1928), Przedwiośnie (1928), Ponad Śnieg (1929), Głos Pustyni (1932). Do 1939 występował w teatrach Miejskim w Kaliszu, Stańczyk, Praskim, Letnim i Ateneum w Warszawie (w sezonie 1930-1931 kierował Teatrem Ateneum, razem ze Stefanem Jaraczem i Zygmuntem Chmielewskim, a w latach 1932-1939 współpracował z Instytutem Reduty).

W latach 1939-1941 występował w Teatrze Polskim w Wilnie. W 1942 aresztowany i więziony na Pawiaku oraz obozach w Majdanku i Oświęcimiu.

Po wojnie zamieszkał w Warszawie i występował w teatrach Dramatycznym, Powszechnym i Ateneum, oraz reżyserował sztuki teatralne m.in. Świerszcz za kominem (1947).

[edytuj] Źródło:

• Słownik biograficzny teatru polskiego, PWN, Warszawa 1973