Janusz Nawrocki
Z Wikipedii
Janusz Nawrocki (ur. 8 lipca 1961 roku w Krakowie) - polski piłkarz, obrońca. Jako zawodnik na boisku mierzył 173 cm i ważył 70 kg. W europejskich ekstraklasach zawodnik Wisły Kraków, GKS Katowice, VfB Mödling, Sokoła Tychy i Ruchu Chorzów. W I lidze polskiej rozegrał 349 spotkań i strzelił 14 bramek. Po zakończeniu kariery został trenerem oraz grywał w amatorskich klasach.
Spis treści |
[edytuj] Kariera klubowa
[edytuj] Wisła Kraków (1979-1986)
Karierę sportową rozpoczynał w krakowskiej Wiśle. Wówczas "biała gwiazda" grała w I lidze. W sezonie 1980/1981 na boisku wystąpił sześć razy, nie strzelając bramki. W następnych rozgrywkach ekstraklasy rozegrał 23 spotkania i zdobył jednego gola. Później, 1982/1983, był obecny przez 26 meczów, umieszczając raz piłkę w siatce rywala. W kolejnym sezonie, grając przez 25 spotkań, strzelił jedną bramkę. W 1985 roku zanotował z drużyną spadek do zaplecza ekstraklasy. W 1986 roku zakończył pracę w krakowskim klubie, wyjeżdżając do Katowic.
[edytuj] GKS Katowice (1986-1992)
W I-ligowym GKS-sie grał przez ponad cztery lata. W sezonie 1986/1987 rozegrał wszystkie, oprócz jednego spotkania, strzelając jedną bramkę. W następnych latach, 1987/1988, w ekstraklasie wystąpił w 28 meczach, zdobywając już trzy gole. W kolejnej "porze" ligowej (1988/1989) również umieścił trzy razy piłkę w bramce przeciwnika, a wziął udział w 22 zmaganiach rozgrywkowych. W sezonie 1989/1990 rozegrał 28 spotkań i na swoim koncie zanotował trzy "trafienia do siatki". W 1991 roku z katowiczanami sięgnął po puchar krajowy, a rok później po superpuchar (grał do rundy jesiennej). Tym drugim osiągnięciem pożegnał się z klubem z Katowic.
[edytuj] VfB Mödling (1991-1995)
W 1991 roku wyjechał do Austrii, by reprezentować barwy miejscowego VfB Mödling, który był wówczas I-ligowym zespołem. W pierwszym sezonie ligowym strzelił jedną bramkę. W następnym, grając 18 spotkań, również zdobył jednego gola. W kolejnych latach: 1993/1994 - uczestnicząc w 28 meczach, 1994/1995 - w 32, nie strzelił żadnej bramki. W 1995 roku wrócił do Polski.
[edytuj] Sokół Tychy (1995-1997)
W drużynie z Tych zadebiutował w przegranym meczu I-ligowym 5:0 z Widzewem Łódź. W sezonie 1995/1996 zaliczył 31 występów, z czego 29 razy znalazł się w wyjściowej jedenastce. Nie zdobył żadnej braki. Ujrzał trzy razy żółtą kartkę. W następnym sezonie wystąpił w 25 spotkaniach, zachowując bezbramkowy stan konta. Tylko raz nie rozegrał pełnego meczu. Dwa razy został ukarany żółtym kartonikiem. Ostatnią grę zanotował przeciwko Górnikowi Zabrze, kiedy to drużyna z Tych uległa rywalowi 6:0 (19 kwietnia 1997).
[edytuj] Ruch Chorzów (1997-1998)
W chorzowskim Ruchu rozegrał trzy sezony ekstraklasy, w tym jeden pełny. W owym klubie zadebiutował w wygranym meczu 2-0 z Rakowem Częstochowa. W tym sezonie rozegrał osiem spotkań. W następnych rozgrywkach ligowych, 1997/1998, uczestniczył w 30 meczach, a 23 razy znalazł się w wyjściowej jedenastce. Ujrzał dwie żółte kartki. W sezonie, 1998/1999, zanotował 14 występów oraz został ukarany trzy razy żółtymi kartonikami. Z drużyną pożegnał się w zaległym meczu, trzeciej kolejki I ligi, przeciwko Polonii Warszawa. Gra zakończyła się bezbramkowym rezultatem.
[edytuj] Tułaczka po klubach niższych klas
Po grze w chorzowskim klubie, rozpoczął tułaczkę po klubach z niskich klas ligowych. Występował kolejno w klubach: Grunwald Ruda Śląska, Unia Jaroszowiec, Tempo Rzeszotary, Niegoszowianka Niegoszowice, Wróblowianka Wróblowice (tam również pełnił rolę trenera), Lotnik Kryspinów.Tempa Rzeszotary,A-klasa.
