Jaworów (Ukraina)
Z Wikipedii
Współrzędne: 49°57' N 23°04' E
| Jaworów | |||
|
|||
| Państwo |  Ukraina |
||
| Obwód |  lwowski |
||
| Położenie | 49° 57' N 23° 04' E |
||
| Ludność (2001) • liczba ludności • gęstość |
13500 116 os./km² |
||
| Nr kierunkowy | +380 3259 | ||
| Miasta partnerskie |  Jarosław
|
||
|
Położenie na mapie kraju
  Jaworów
|
|||
Jaworów (ukr. Яворів) – miasto na Ukrainie, w obwodzie lwowskim, rejonie jaworowskim, na zachód od Lwowa; na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, nad rzeką Szkło (dopływ Sanu); siedziba władz rejonowych. Do 17 września 1939 w województwie lwowskim. Około 13 tys. mieszkańców.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Pierwsze wzmianki pochodzą z lat 1376 i 1408. Jaworów wymieniany w nich jest jako własność księcia opawskiego i raciborskiego Wacława. W 1569 r. otrzymał prawa magdeburskie od króla Zygmunta II Augusta. W mieście znajdowała się rezydencja króla Jana III Sobieskiego, w której w 1683 r. otrzymał gratulacje od papieża Innocentego XI po zwycięstwie nad Turkami pod Wiedniem. Resztki zamku Sobieskiego służyły w okresie zaborów za areszt.
Do 1772 r. Jaworów był ważnym ośrodkiem handlowym i rzemieślniczym (obuwnicy) na szlaku Lwów – Jarosław. W okresie zaborów było miastem powiatowym w austriackiej prowincji Galicja. W 1914 r. miasto liczyło 10 500 mieszkańców (w tym 1500 Polaków, 2700 Żydów, dużą społeczność stanowili Czesi). W czasie II wojny światowej w Jaworowie znajdowało się getto dla ludności żydowskiej, w którym przetrzymywano ponad 5000 osób.
[edytuj] Zabytki
Z zabytków pozostał kościół wybudowany w XVII w., cerkiew św. Jura z XVI w., klasztor bazylianek z 1621 r., cerkiew z końca XIX w. oraz synagoga zniszczona w 1941 r.
[edytuj] Pobliskie miejscowości
[edytuj] Źródła
- Edward Webersfeld - Jaworów : monografia historyczna, etnograficzna i statystyczna. – Lwów : Nakł. Magistratu M. Jaworowa, druk. Wł. Łozińskiego, 1904, 82 s.
