Jelena Isinbajewa
Z Wikipedii
Jelena Gadżijewna Isinbajewa, ros. Елена Гаджиевна Исинбаева, (ur. 3 czerwca 1982 r. w Wołgogradzie), rosyjska tyczkarka. W 2004 roku na Olimpiadzie w Atenach zdobyła złoty medal, bijąc rekord świata (4,91 m). Została wybrana lekkoatletką roku 2004 przez IAAF i ustanowiła kilka rekordów świata z rzędu. Obecnie jest dwukrotną mistrzynią świata: z Helsinek 2005 i z Osaki w 2007.
Spis treści |
[edytuj] Kariera
Na swoich pierwszych większych zawodach, w 1998 na Mistrzostwach Świata Juniorów w Annecy we Francji Jelena skoczyła 4,00 m, do medalu zabrakło jej 10 cm.
W 1999 Jelena poprawiła się na Młodzieżowych Mistrzostwach Świata w Bydgoszczy, gdzie pokonawszy 4,10 m zdobyła złoty medal.
W następnym roku na Mistrzostwach Świata Juniorów w Santiago de Chile po raz pierwszy skoczyła 4,20 m, wyprzedzając Niemkę Annikę Becker. W tym samym roku skok o tyczce kobiet zadebiutował na Igrzyskach Olimpijskich, w Sydney wygrała Amerykanka Stacy Dragila.
W 2001 Jelena zdobyła kolejny złoty medal, tym razem na Mistrzostwach Europy Juniorów w Grosseto we Włoszech, gdzie skoczyła 4,40 m.
Na Mistrzostwach Świata w Monachium w 2002 roku pokonała wysokość 4,55 m, co wystarczyło jedynie na srebrny medal. 5 cm wyżej skoczyła jej rodaczka Swietłana Fieofanowa, która zdobyła złoto.
W 2003 Jelena robiła kolejne postępy, wygrywając Mistrzostwa Europy U-23 w Bydgoszczy z rezultatem 4,65. 13 lipca po raz pierwszy pobiła rekord świata, ustanawiając go na wysokości 4,82 m, na meetingu w Gateshead w Anglii, co uczyniło ją główną faworytką do zdobycia złotego medalu na Mistrzostwach Świata w Paryżu, gdzie jej braki techniczne wykorzystały rywalki, Fieofanowa oraz Becker, które zajęły dwa pierwsze miejsca. Jelena musiała zadowolić się brązem.
W 2004 skok o tyczce kobiet już dojrzał jako dyscyplina sportowa i podczas meetingu w Doniecku Jelena pobiła kolejny halowy rekord świata (4,83 m), który w ciągu tygodnia został pobity o 1 cm przez Fieofanową. W marcu, na Halowych Mistrzostwach Świata w Budapeszcie Jelena zdobyła złoty medal, bijąc rekord świata i skacząc 4,86 m. Drugie miejsce zajęła Dragila, trzecie Fieofanowa.
W czerwcu i lipcu trzy razy biła rekord świata, w Gateshead (4,87 m), w Birmingham (4,89 m) oraz w Londynie (4,90 cm) na stadionie Crystal Palace.
Skok o tyczce był jedną z najbardziej prestiżowych konkurencji na Igrzyskach Olimpijskich w Atenach, a rywalizacja między Isinbajewą a Fieofanową podgrzewała tylko atmosferę. Kiedy wszystkie konkurencje zakończyły się, uwaga widzów była zwrócona na konkurs skoku o tyczce kobiet. Kiedy po zaliczeniu 4,75 Fieofanowa nie pokonała 4,90, złoto przypadło Jelenie, która pobiła dodatkowo rekord świata skokiem na wysokość 4,91. Brąz wywalczyła Polka Anna Rogowska.
W 2005 przyszły kolejne 4 rekordy świata. Pierwszy Jelena pobiła w Lozannie (4,93 m). Bicie rekordów centymentr po centymetrze przynosi jej ogromne zyski od sponsorów. Podobną taktykę objął niedgyś Siergiej Bubka, który osiągnął rekord świata na poziomie 6,14 m. W czerwcu w Madrycie skoczyła 4,95 m, a na stadionie Crystal Palace w Londynie, 22 lipca 2005 roku pobiła dwa rekordy świata, najpierw skoczyła 4,96, po rekordzie Polski Anny Rogowskiej (4,80 m), a następnie za pierwszym razem pokonała magiczną barierę 5,00 m.
W tym samym roku na mistrzostwach świata w Helsinkach zdobyła również tytuł mistrzowski i po raz kolejny pobiła rekord świata wynikiem 5,01 m.
W 2006 wygrała halowe mistrzostwo świata w Moskwie wynikiem 4,80 m.
W 2007 ponownie zdobyła tytuł mistrzowski na otwartym stadionie na mistrzostwach świata w Osace wynikiem 4,80 m. Ponadto wygrała wszystkie 6 zawodów Złotej Ligi, za co dostała milion dolarów do podziału z Amerykanką Sanyą Richards.
16 lutego 2008 roku w Doniecku poprawiła o 2 cm swój halowy rekord świata, uzyskując 4,95 m.
[edytuj] Największe osiągnięcia
Rok | Rodzaj zawodów | Miejsce | Wynik | Informacje dodatkowe | |
---|---|---|---|---|---|
1999 | Mistrzostwa Świata Młodzieży | Bydgoszcz | 1 | 4,10 m | |
2000 | Mistrzostwa Świata Juniorów | Santiago | 1 | 4,20 m | |
2002 | Mistrzostwa Europy | Monachium | 2 | 4,55 m | |
2003 | Mistrzostwa Świata | Paryż | 3 | 4,60 m | |
Mistrzostwa Europy U-23 | Bydgoszcz | 1 | 4,65 m | ||
2004 | Halowe Mistrzostwa Świata | Budapeszt | 1 | 4,86 m | |
Igrzyska Olimpijskie | Ateny | 1 | 4,91 m | ||
2005 | Halowe Mistrzostwa Europy | Madryt | 1 | 4,90 m | |
Mistrzostwa Świata | Helsinki | 1 | 5,01 m | ||
2006 | Halowe Mistrzostwa Świata | Moskwa | 1 | 4,80 m | |
2007 | Mistrzostwa Świata | Osaka | 1 | 4,80 m | |
2008 | Halowe Mistrzostwa Świata | Walencja | 1 | 4,75 m |
[edytuj] Rekordy świata Isinbajewej
Wynik | Miejsce | Data |
---|---|---|
4,82 m | Gateshead | 14 czerwca 2003 |
4,83 m | Donieck | 15 lutego 2004 |
4,86 m | Budapeszt | 6 marca 2004 |
4,87 m | Gateshead | 27 czerwca 2004 |
4,89 m | Birmingham | 25 lipca 2004 |
4,90 m | Londyn | 30 lipca 2004 |
4,91 m | Ateny | 24 sierpnia 2004 |
4,92 m | Bruksela | 3 września 2004 |
4,93 m | Lozanna | 5 lipca 2005 |
4,95 m | Madryt | 16 lipca 2005 |
4,96 m | Londyn | 22 lipca 2005 |
5,00 m | Londyn | 22 lipca 2005 |
5,01 m | Helsinki | 12 sierpnia 2005 |