Jerzy Dziewulski
Z Wikipedii
| Jerzy Dziewulski | |
 |
|
| Data i miejsce urodzenia | 15 grudnia 1943 Warszawa |
| poseł IV kadencji Sejmu | |
| Okres urzędowania | od 19 października 2001 do 18 października 2005 |
| Przynależność polityczna | Sojusz Lewicy Demokratycznej |
Jerzy Dziewulski (ur. 15 grudnia 1943 w Warszawie) – polski polityk, milicjant i antyterrorysta, poseł na Sejm I, II, III i IV kadencji.
Zasadniczą służbę wojskową ukończył w stopniu sierżanta podchorążego. Pracę zawodową w Milicji Obywatelskiej rozpoczął w wydziale kryminalnym na Żoliborzu. Pracował w Komendzie Stołecznej (Pałac Mostowskich), pełniąc m.in. funkcję dowódcy jednostki antyterrorystycznej na lotnisku Okęcie w Warszawie. Odbył szkolenie w siłach specjalnych Izraela. W 1980 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego.Z Policji odszedł w 1997 ze stanowiska głównego specjalisty w Komendzie Głównej Policji w związku z konstytucyjnym zakazem łączenia mandatu parlamentarnego ze służbą w Policji.
Kierował likwidacją 13 zamachów terrorystycznych, także na pokładach samolotów, wyprowadzając 765 pasażerów z zagrożenia życia. Był ze strony polskiej dowódcą jednej z największych operacji (o kryptonimie MOST) przerzutu osób pochodzenia żydowskiego z byłego ZSRR i Rosji do Izraela. Brał też udział w kręceniu odcinków serialu "07 zgłoś się" jako konsultant. Wystąpił w nim jako komandos i szef brygady antyterrorystycznej.
W czasie kampanii prezydenckiej w 1995 był szefem ochrony osobistej Aleksandra Kwaśniewskiego, następnie od grudnia 1995 do maja 1996 nieetatowym sekretarzem osobistym Prezydenta RP, następnie jego doradcą ds. bezpieczeństwa w latach 1996-1997.
W 1991 został posłem I kadencji z listy Polskiej Partii Przyjaciół Piwa. W 1993 i 1997 był wybierany z ramienia Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W 2001 po raz czwarty uzyskał mandat poselski z listy SLD-UP w okręgu olsztyńskim. W Sejmie zasiadał m.in. w Komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych i Komisji Łączności z Polakami za Granicą.
W 2005 jako kandydat niezależny bez powodzenia startował do Senatu. Po wyborczej porażce wycofał się z polityki i zajął prowadzeniem działalności gospodarczej.
Został odznaczony Krzyżami Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz trzykrotnie medalem "Za Odwagę". Dwukrotnie ranny na służbie.
