Jerzy Golnik
Z Wikipedii
Jerzy Wiktor Golnik ps. "Tyka" (ur. 17 października 1923 w Wieluniu[1], zm. 10 sierpnia 1944 w Warszawie) – podharcmistrz, podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego jako dowódca I plutonu "Włodek" w 1. kompanii "Maciek" batalionu "Zośka" Armii Krajowej. Syn Tadeusza.
Podczas okupacji działał w polskim podziemiu zbrojnym.
Poległ 10. dnia powstania warszawskiego w walkach na terenie boiska "Skry" na Woli. Miał 21 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek batalionu "Parasol" na Wojskowych Powązkach w Warszawie.
Został odznaczony Krzyżem Walecznych.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3