Jerzy Młodziejowski
Z Wikipedii
Jerzy Młodziejowski (ur. 2 lutego 1909 w Łuhinkach na Wołyniu, zm. 7 maja 1985 w Poznaniu), polski geograf (dr 1935), taternik, krajoznawca, skrzypek i altowiolista (Konserwatorium Poznańskie 1927), kompozytor, dyrygent (chórów, orkiestr symfonicznych i innych), krytyk muzyczny, publicysta (sprawy muzyczyczne, krajozn. i ochrony przyrody), prelegent w radiu i telewizji.
W maju 1919 r. został przyjęty do gimnazjum klasycznego, z łaciną i greką, rozpoczął także naukę gry na skrzypcach u Edwina Jahnkego, by w rok później dostać się do Konserwatorium Poznańskiego za dyrektury Henryka Opieńskiego - bliskiego znajomego Mieczysława Karłowicza. Jego nauczycielem gry na skrzypcach został Stanisław Pawlak.
1927 zdał maturę i rozpoczął studia na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Poznańskiego.
Od 1929 r. członek Sekcji Turystycznej Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego.
W 1932 r. ukończył studia geograficzne pod kierunkiem prof. Stanisława Pawłowskiego, rozprawa magisterska pt. "Morfologia grzbietowa polskich Tatr".
Od 1932 r. praca w Wojskowym Instytucie Geograficznym, badania nad głębokością stawów w Tatrach Polskich.
W 1934 r. obronił pracę doktorską "Morfologia glacjalna Siwych Sadów w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach".
Od czerwca 1940 r. do wyzwolenia przebywa w Oflagu II C Woldenberg (Dobiegniew, Wielkopolska). Prowadził tam złożoną z jeńców orkiestrę symfoniczną i chór męski.
Od 1947 r. pracował jako altowiolista w Filharmonii Poznańskiej.
W 1952 r. założył w Opolu orkiestrę symfoniczną.
Od 1970 r. pracował jako redaktor muzyczny Polskiego Radia w Poznaniu.
Publikacje:
