Jerzy Matulewicz
Z Wikipedii
Bł. Jerzy Bolesław Matulewicz-Matulaitis właśc. Jurgis Matulevičius (ur. 13 kwietnia 1871 w Lugine koło Mariampola, zm. 27 stycznia 1927 w Kownie) – biskup wileński, odnowiciel i generał zakonu marianów.
Urodzony w Luginach w wieku 3 lat stracił ojca, a kiedy miał 10 lat zmarła jego matka. Opiekę nad Jerzym przejął jego starszy brat Jan. Uczył się w mariampolskim gimnazjum. Tam zachorował na gruźlicę kości, wykrytą dopiero w grudniu 1899 roku w Kreuznach. Uczył się dalej w Kielcach i Warszawie. Na Akademii Duchownej w Petersburgu uzyskał tytuł magistra teologii moralnej, a we Fryburgu w lipcu 1902 roku – dyplom doktora teologii dogmatycznej.
W latach 1905-1907 był zaangażowany w posługę młodzieży i tworzenie chrześcijańskiej demokracji w Warszawie, a w latach 1914-1918 zajmował się działaniami charytatywno-wychowawczymi i wspomaganiem duchowym kapłanów oraz osób zakonnych.
Odnowił zakon marianów (w 1909 złożył śluby zakonne, od 1911 do końca życia pełnił funkcję generała), w 1918 został mianowany biskupem wileńskim.
Jest założycielem Zgromadzenia Sióstr Ubogich Niepokalanego Poczęcia NMP na Litwie i Zgromadzenia Sióstr Służebnic Jezusa w Eucharystii. Złożył rezygnację z funkcji biskupa w 1925, papież Pius XI wówczas mianował go arcybiskupem i powierzył mu stanowisko wizytatora apostolskiego na Litwie. Przyczynił się do poprawy stosunków Litwy z Watykanem.
W 1987 został beatyfikowany przez Jana Pawła II; uważany jest za jednego z patronów Litwy. Podejmowane są starania o kanonizację.
27 stycznia 2006 w Warszawie na ul. Wileńskiej 69 została otwarta Sala Pamięci Bł. Jerzego Matulewicza biskupa. Pierwsza ekspozycja zawiera te przedmioty należące do Jerzego Matulewicza z okresu jego biskupstwa w Wilnie, które zachowały się w Polsce. Mają one wartość relikwii II stopnia.
