Jerzy Tyczyński
Z Wikipedii
Jerzy Tyczyński ps. "Jur" (ur. 3 listopada 1923 w Brześciu[1], zm. 3 września 1944 w Warszawie) – polski plutonowy podchorąży, uczestnik powstania warszawskiego jako żołnierz Armii Krajowej w kompanii "Koszta" walczącej w rejonie Śródmieścia. Syn Adama.
23. dnia powstania warszawskiego uczestniczył w zwycięskim dla powstańców zdobyciu Komendy Głównej Policji przy Krakowskim Przedmieściu 1. Brał również udział w walkach o PAST-ę. W jego oddziale walczyli także: Eugeniusz Lokajski, Włodzimierz Radajewski, Roman Rozmiłowski.
Jerzy Tyczyński zginął przy ul. Moniuszki 12 w Śródmieściu w nocy 3 września 1944 pod gruzami budynku zbombardowanego przez lotnictwo niemieckie[2].
W listopadzie ukończyłby 21 lat.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Jerzy Tyczyński na Wirtualnym Murze Pamięci Muzeum Powstania Warszawskiego
- Fotografia Tyczyńskiego wykonana przez Eugeniusza Lokajskiego
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8
- ↑ Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego: relacja Haliny Fijałkowskiej z Kompanii Ochrony Sztabu „Koszta”
