Jerzy Wypych
Z Wikipedii
Jerzy Wypych ps. "Mnich" (ur. 4 lutego 1925 w Lublinie[1], zm. 22 sierpnia 1944 w Warszawie) – podporucznik, uczestnik powstania warszawskiego w szeregach I plutonu 3. kompanii "Giewonta" batalionu "Zośka" Zgrupowania "Radosław" Armii Krajowej. Syn Konstantego.
Podczas okupacji hitlerowskiej działał w polskim podziemiu zbrojnym. W powstaniu 1944 walczył wraz ze swoim oddziałem na Woli i Starym Mieście. Poległ 22. dnia powstania warszawskiego na boisku "Polonii" przy ul. Konwiktorskiej podczas natarcia na Dworzec Gdański będącego próbą połączenia Starego Miasta z Żoliborzem. Miał 19 lat. Pochowany w kwaterach żołnierzy i sanitariuszek baonu "Zośka" na Wojskowych Powązkach w Warszawie wraz z ppor. Józefem Ptaszyńskim (ps. "Gazela") i hm. ppor. Stanisławem Kozickim (ps. "Howerla").
Został oznaczony Krzyżem Walecznych.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Natarcie na Dworzec Gdański 21/22.08.1944
- Jerzy Wypych na Wirtualnym Murze Pamięci Muzeum Powstania Warszawskiego
Przypisy
- ↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 6. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2004. ISBN 83-11-09586-8