Jurij Nikiforow

Z Wikipedii

Jurij Waleriewicz Nikiforow (ros. Юрий Валерьевич Никифоров, ur. 16 września 1970 w Odessie), były piłkarz rosyjski pochodzenia ukraińskiego grający na pozycji środkowego obrońcy. Podczas kariery piłkarskiej mierzył 188 cm wzrostu, ważył 88 kg.

[edytuj] Kariera klubowa

Nikiforow urodził się w Odessie. Karierę rozpoczął w czwartoligowym klubie SKA Odessa, a już w połowie 1987 roku przeszedł do lokalnego rywala, Czornormoca Odessa, z którym wywalczył awans z drugiej ligi do pierwszej. W 1988 został piłkarzem Dynama Kijów, jednak nie rozegrał dla tego klubu żadnego spotkania i w 1989 roku wrócił do Czornormoca. W 1991 roku zajął z nim 4. miejsce w lidze, a w 1992 roku po uzyskaniu niepodległości przez Ukrainę zdobył z nim pierwszy w historii Puchar Ukrainy.

Na początku 1993 roku Nikiforow trafił do rosyjskiego Spartaka Moskwa, w którym stał się liderem środka obrony. Już w swoim pierwszym sezonie wywalczył ze Spartakiem mistrzostwo Rosji oraz zadebiutował w rozgrywkach Ligi Mistrzów. W 1994 roku osiągnął kolejne sukcesy - został zarówno mistrzem kraju, jak i zdobywcą Pucharu Rosji. W 1995 roku zajął ze Spartakiem 3. miejsce, a w 1996 po raz trzeci świętował zdobycie mistrzostwa kraju. Przez 4 lata rozegrał dla Spartaka 85 meczów i strzelił 16 bramek.

Latem 1996 Nikiforow przeszedł do hiszpańskiego Sportingu Gijón. W Primera División swój pierwszy mecz zaliczył 2 września, a Sporting wygrał 3:2 na wyjeździe z Espanyolem. Z drużyną z Gijón Nikiforow utrzymał się w lidze, ale rok później zajął z nią ostatnie 20. miejsce oznaczające spadek do Segunda División.

W 1998 roku Nikiforow podpisał kontrakt z PSV Eindhoven. W 1999 roku zajął z tym klubem 3. miejsce w Eredivisie, a rok później wywalczył swój pierwszy tytuł mistrza Holandii. Natomiast w sezonie 2000/2001 obronił mistrzostwo, a w 2002 roku został wicemistrzem Holandii. W 2003 roku Jurij wyjechał do Japonii. Przez rok grał w Urawie Red Diamonds, z którą zdobył Puchar Japonii. Pod koniec roku zakończył karierę.

Sezon	Klub	Kraj	Rozgrywki	Mecze	Bramki
1987	SKA Odessa	ZSRR	4. liga	5	0
1987	Czornomorec Odessa	ZSRR	2. liga	19	3
1988	Dynamo Kijów	ZSRR	1. liga	0	0
1989	Czornomorec Odessa	ZSRR	1. liga	11	0
1990	Czornomorec Odessa	ZSRR	1. liga	18	2
1991	Czornomorec Odessa	ZSRR	1. liga	29	10
1992	Czornomorec Odessa	Ukraina	Wyszcza Liha	18	2
1992/93	Czornomorec Odessa	Ukraina	Wyszcza Liha	11	1
1993	Spartak Moskwa	Rosja	Premier Liga	23	0
1994	Spartak Moskwa	Rosja	Premier Liga	26	2
1995	Spartak Moskwa	Rosja	Premier Liga	22	8
1996	Spartak Moskwa	Rosja	Premier Liga	14	5
1996/97	Sporting Gijón	Hiszpania	Primera División	38	2
1997/98	Sporting Gijón	Hiszpania	Primera División	27	1
1998/99	PSV Eindhoven	Holandia	Eredivisie	25	1
1999/00	PSV Eindhoven	Holandia	Eredivisie	29	3
2000/01	PSV Eindhoven	Holandia	Eredivisie	26	1
2001/02	PSV Eindhoven	Holandia	Eredivisie	19	0
2002/03	RKC Waalwijk	Holandia	Eredivisie	29	1
2003	Urawa Red Diamonds	Japonia	J-League	12	0

[edytuj] Kariera reprezentacyjna

W reprezentacji ZSRR Nikiforow zadebiutował 11 września 1990 roku w wygranym 2:0 meczu z Norwegią. W 1994 roku został powołany przez Pawła Sadyrina na Mistrzostwach Świata w USA. Wystąpił tam we wszystkich trzech spotkaniach Rosji: przegranych 0:2 z Brazylią i 1:3 ze Szwecją oraz wygranym 6:1 z Kamerunem. W 1996 roku na Euro 96 zagrał we dwóch meczach: z Niemcami (0:3) oraz z Czechami (3:3).

Swój ostatni wielki turniej Nikiforow zaliczył w 2002 roku. Na Mistrzostwach Świata 2002 był podstawowym zawodnikiem i zaliczył trzy spotkania: z Tunezją (2:0), z Japonią (0:1) oraz z Belgią (2:3). W kadrze ZSRR rozegrał 6 meczów, w WNP - 4, a w kadrze Rosji - 55 i zdobył w nich 6 goli.

Z młodzieżową reprezentacją ZSRR U-16 Nikiforow wywalczyl mistrzostwo świata U-16 w 1987 roku, a 1988 roku został mistrzem Europy U-19.

[edytuj] Bibliografia

• Profil na stronie National Football Teams (en) ostatni dostęp 8 mar 2008
• Profil na stronie RussiaTeam (ru) ostatni dostęp 8 mar 2008