Kapibara
Z Wikipedii
| Kapibara | |||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||
| Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
| Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
| Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
| Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nadgromada | żuchwowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gromada | ssaki | ||||||||||||||||||||||||||||
| Szczep | łożyskowce | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rząd | gryzonie | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzina | kapibarowate | ||||||||||||||||||||||||||||
| Rodzaj | Hydrochoerus | ||||||||||||||||||||||||||||
| Gatunek | kapibara | ||||||||||||||||||||||||||||
| Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
| Hydrochoerus hydrochaeris | |||||||||||||||||||||||||||||
| (Linnaeus, 1766) | |||||||||||||||||||||||||||||
| Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
| Zasięg występowania | |||||||||||||||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||||||||||||||
 Systematyka w Wikispecies |
|||||||||||||||||||||||||||||
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|||||||||||||||||||||||||||||
.gif/240px-Horizontal_rule_line_(black-blue).gif){kind=small}
Kapibara (z guarani Kapiÿva, łac. Hydrochoerus hydrochaeris[1]) - największy żyjący współcześnie gryzoń[2]. Kapibara jest jedynym żyjącym przedstawicielem rodziny Hydrochoeridae. Jest spokrewniona ze świnką morską, aguti i szynszylami.
Występowanie: zamieszkuje tropikalne i umiarkowane rejony Ameryki Południowej na wschód od Andów, zawsze w pobliżu wody.
[edytuj] Opis
Zwierzęta te mierzą od 100 do 130 cm długości; ich waga może dochodzić do 50 kg. Sierść o cienkich, brązowych włosach szybko wysycha. Palce łączy błona pławna, ułatwiająca pływanie. Kapibary doskonale pływają.
Są zwierzętami stadnymi. Żyją w grupach liczących najczęściej około dwudziestu osobników. Komunikują się, używając systemu gwizdów i chrząkań, a także używając specjalnych gruczołów zapachowych. Jedynie 5 procent młodych kapibar ma szansę przetrwać pierwszy rok życia. Długość życia tych ssaków na wolności dochodzi do 8-10 lat.
Kapibary żywią się roślinami wodnymi, trawami, owocami i nasionami. Jak u wszystkich gryzoni, siekacze rosną przez całe życie, co powoduje konieczność ciągłego ścierania zębów.
Kapibary rodzą od jednego do sześciu młodych w miocie. Noworodki ważą około jednego kilograma, widzą i są pokryte sierścią. Dojrzałość płciową osiągają osobniki półtoraroczne.
Naturalnymi wrogami kapibar są: harpia, anakondy, piranie, ocelot. Najwięcej kapibar pada jednak ofiarą kajmanów. Również w marcu, kiedy te największe gryzonie na świecie wędrują w poszukiwaniu wody, ich wrogiem staje się jaguar.
Przypisy
