Karol III Parmeński

Z Wikipedii

Karol III Burbon-Parmeński, wł. Carlo III (ur. 14 stycznia 1823 we Florencji, zm. 27 marca 1854 w Parmie) - książę Parmy w latach 1848-1854. Jedyny syn Karola II, księcia Parmy i Marii Teresy, księżniczki sabaudzkiej (córki króla Wiktora Emanuela I).

[edytuj] Potomstwo

W 1845 poślubił Ludwikę d'Artois (1819-1864) - jedyną córkę Karoliny Burbon, księżniczki Obojga Sycylii, i Karola Ferdynanda, księcia de Berry (młodszego syna króla Francji - Karola X Burbona). Para ta miała 4 dzieci:

• Margeritę (1847-1893), żonę Don Carlosa Marii - infanta Hiszpanii, księcia Madrytu i pretendenta do hiszpańskiego tronu jako Karol VII.
• Roberta I (1848–1907).
• Alicię lub Alix (1849-1935), żonę Ferdynanda IV Toskańskiego.
• Enrico, hrabiego di Bardi (1851-1905), najpierw męża infantki Marii Immaculaty Sycylijskiej (córki Ferdynanda II, a później infantki Adelgundes Portugalskiej, księżnej Guimaraes (córki Michała I Uzurpatora i Adelajdy Löwenstein-Wertheim-Rosenberg).

Karol III został zamordowany, jego następcą został najstarszy syn - Robert I.