Karol Wojtyła (senior)
Z Wikipedii
Karol Wojtyła (ur. 18 lipca 1879 w Lipniku (obecnie dzielnica Bielska-Białej), zm. 18 lutego 1941 w Krakowie) - żołnierz CK Armii i Wojska Polskiego. Ojciec Karola Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II.
[edytuj] Życiorys
Syn Macieja Wojtyły (ur. 1 stycznia 1852 w Czańcu, zm. 23 września 1923 w Lipniku) i jego pierwszej żony Anny Przeczek (zm. 19 września 1881 w Lipniku).
Ożenił się z Emilią Kaczorowską, dokładna data ślubu nie jest znana ze względu na niezachowane księgi metrykalne. Powszechnie przyjmuje się rok 1904, czasem podawany jest także 1903, 1905 i 1906[1]. Owocem małżeństwa była trójka dzieci: Edmund (1906-1932), Olga (1914-1914) i Karol Józef (1920-2005).
Był oficerem wojska austriackiego, w czasie I wojny światowej przeniesiony do Hranic na Morawach. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości był oficerem 12. pułku piechoty stacjonującego w Wadowicach, który wsławił się m.in. w wojnie z bolszewikami w latach 1919-1920. Po zakończeniu kariery wojskowej został urzędnikiem.
W 1938 po śmierci żony i syna Edmunda przeniósł się z Wadowic wraz z dorastającym synem Karolem do Krakowa, gdzie zmarł trzy lata później.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Na temat daty ślubu pisze Andrzej Bogunia-Paczyński w artykule "Emilia i Karol Wojtyłowie (1). Tropem tajemnicy" ("Dziennik Polski", 18 maja 2007). Autor opowiada się za rokiem 1904 i stwierdza, że taką datę można odnaleźć w większości publikacji. Natomiast data dzienna (10 lutego) podawana jest tylko w serwisie Genpol oraz źródłach, które bazują na informacjach w nim zawartych.
